Dag 28 - Burgos - Carrión de los Condes - 89 km

Ontbijt in Burgos, dat mag geen probleem zijn. De panaderias en cafeterias zijn alom tegenwoordig. Een "café americano" (groot zonder melk), een café con leche of hun colacao (warme chocolademelk) is een ochtendlijk genoegen.

Daarna de fiets op en de weg uit de stad zoeken aan de hand van de ontelbare gele pijlen, caminosterren, opschriften, ... Je kunt moeilijk missen.

Buiten Burgos wachten ons al snel de eindeloze graanvlakten. We komen dicht bij de Tierra de Campos, ja die van het "spaanse graan heeft de orkaan doorstaan". Eindeloos recht is de weg, aan de horizon met de hemel versmolten in een luchtspiegeling.

Ik weet nu waarom ze "Spanj-AARD" zeggen tegen de Iberiërs. Volgens mij wonen ze onder de grond. De ganse tijd zie je géén levende ziel op straat, in de velden of op de wegen. Maar wanneer je om 13 uur halt houdt op een desolaat kruispunt met enkel een restaurant en een tankstation, dan zie je een magisch fenomeen. Eerst zit je moederziel alleen in een veel te grote eetzaal maar voor je je voorgerecht ophebt bruist de ganse zaak van het leven, staat de parking propvol en zitten ze overal.

Je zou voor minder uit de grond komen. Met z'n vieren een lekkere pastasla, konijn met frieten, fruitmacedoine, drank en koffie voor 44 euro. België is toch duur van hieruit gezien.

Daarna verder over deze hete, eindeloze uitgestrektheid, richting Carrión de los Condes.

Stempels werden gegeven door 2 jonge dames in een chaletachtige hut.

De Santa-Maria kerk is een speciaal geval. Achteraan de kerk werd een Disneyworldachtige presentatie van het kerstverhaal ineengeknutseld inclusief lichtjes, muziek en bewegende beeldjes. Schattig! Ze komen met bussen om het fenomeen te bekijken.
De pastoor is ook een raar fenomeen. Ik vraag een stempel en het enige wat hij doet is zwijgend wijzen naar een stempel en stempelkussen in de hoek van de sacristie. Help yourself.

Nu zitten we op de camping. Tijdens de picnic kwamen de buurkampeerders voorzichtig peilen of we ook de Camino volgden. De vader had het ganse traject vanuit LeMans over verschillende jaren heen afgelegd. Nu dit jaar finaliseerde hij deze reis door de laatste 200 km samen met zijn zoon af te leggen.Het project was geslaagd en beiden waren weer op weg naar huis met de mobilehome. We kregen de helft van hun Santiagotaart.

Weze gewaarschuwd wanneer u hier een thee met melk besteld. Dit wordt heel letterlijk begrepen. Een grote pot warme melk met een theezakje erin zal uw deel zijn.

Mobiel verstuurd via HTC TOUCH D2.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Van Antwerpen naar de Waddenzee: dag 14

Nieuwe fietsen... Batavus Apache Supreme

Verkenning van het Gardameer, dag 10