Dag 25 - Estella - Najera - 77 km
We zijn deze morgen rijkelijk laat uit het Hostal El Volante vertrokken. Zo heerlijk geslapen tussen kraakverse lakens en dat na het lekkere eten van gisterenavond.
Rond 10u hebben we koeken, yoghurt en fruitmelk gegeten op de parking van het Eroski-center. Voor de slechten van geest onder jullie... Da's een lokale soort Delhaize met een raar klinkende naam.
Onze eerste stopplaats, de beroemde wijnfontein van Irache. Ter compensatie van de bouw van een wijnbedrijf, vlak bij het klooster van Irache, staan twee kraantjes in de muur. Eén met wijn, de andere met water. Tuurlijk moesten we proeven en we waren niet alleen. Een groep franstalige belgen, wandelaars lestte ook de dorst met de heerlijke rode wijn. Bleek dat ze uit Braine l'Alleud kwamen en zeer goed Partena kenden. Wat een toeval! Elk jaar leggen ze een stuk van de Camino af.
De portugese groep fietsers zou ons later nog eens tegenkomen en aanmoedigen.
Het gebeurt vaak dat de dochters aanmoedigende woorden en bewonderende commentaren krijgen als andere pelgrims horen dat we de ganse weg vanuit België al achter de rug hebben. De meeste andere fietsers startten vanaf de Col de Somport of van St.Jean Pied de Port.
Tegen onze zin verlieten we deze heerlijke plaats richting Los Arcos en Viana. Langs die twee plaatsen wilden we Logroño bereiken. De weg, de N111 bracht ons twee maal hoog en daarna omlaag. Ieder cadeau wordt duur betaald, dat is hier de constante. Maar elke afdaling blijft een zoevend, verfrissend plezier voor iedereen.
De laatste afdaling, die van Viana naar Logroño is zeer spectulair door het wijdse zicht op de gigantisch brede vallei van de Ebro, Spanje's grootste rivier. De pelgrims zien we nu werkelijk overal, te voet en te fiets. Vanop de heuvels zie je ze als mieren westwaarts trekken. De laatste kilometers naar de binnenstad werden we begeleid door een bende sportieve spanjaarden. Makkelijk, zo moesten we de weg niet zoeken.
Net voor de stad stootten we op een standje waarachter een oude dame zat die stempels zet in de pelgrimsboekjes. Dat doet ze zo al jaren. In het seizoen deelt ze ook vijgen uit.
Logroño is een mooie stad met brede lanen en mooie pleinen én lekkere paella. Alles staat er in het teken van de Camino.
Rond 15u weer vertrokken. Het was 38gr maar we wilden vandaag onze afstand halen. De weg naar "buiten Logroño" is zeer goed aangegeven en voert over grindwegen, bospaden en rond een stuwmeer, met een hellingetje van 12%..Dat was net iets teveel met al die bagage, te voet dan maar. Zo kom uit op een tallud boven de snelweg, waar duizenden pelgrims kruisjes in mekaar knutselen met takjes, strhalmen, zilverpapier. Die kruisjes worden dan tussen de honderden meters lange draad van de afrastering gestoken. Zo deden ook wij.
We volgen het boekje van Sweerman niet meer, maar trekken verder langs de nationale weg die er nu soms verlaten bij ligt door de aanleg van de autoweg A12.
Op een bepaald moment reden we met de fiets op een toegestaan stuk snelweg tussen Navarette en Ventosa, zomaar langs de pechstrook. Alsof je even van Ternat naar Affligem zou fietsen langs E40. Gaat wel goed vooruit op die manier... Jammer dat het vanaf Ventosa weer verboden was.
We kunnen er ook niet naast kijken, we zitten in de beroemde Rioja-wijnstreek. Overal zijn weer wijnaanplantingen te zien.
Nu zitten we op een camping in Nareja. Een bijzondere camping, want ze is aangelegd in een oude stierenarena die 15 jaar geleden werd gesloten.
Mobiel verstuurd via HTC TOUCH D2.
Rond 10u hebben we koeken, yoghurt en fruitmelk gegeten op de parking van het Eroski-center. Voor de slechten van geest onder jullie... Da's een lokale soort Delhaize met een raar klinkende naam.
Onze eerste stopplaats, de beroemde wijnfontein van Irache. Ter compensatie van de bouw van een wijnbedrijf, vlak bij het klooster van Irache, staan twee kraantjes in de muur. Eén met wijn, de andere met water. Tuurlijk moesten we proeven en we waren niet alleen. Een groep franstalige belgen, wandelaars lestte ook de dorst met de heerlijke rode wijn. Bleek dat ze uit Braine l'Alleud kwamen en zeer goed Partena kenden. Wat een toeval! Elk jaar leggen ze een stuk van de Camino af.
De portugese groep fietsers zou ons later nog eens tegenkomen en aanmoedigen.
Het gebeurt vaak dat de dochters aanmoedigende woorden en bewonderende commentaren krijgen als andere pelgrims horen dat we de ganse weg vanuit België al achter de rug hebben. De meeste andere fietsers startten vanaf de Col de Somport of van St.Jean Pied de Port.
Tegen onze zin verlieten we deze heerlijke plaats richting Los Arcos en Viana. Langs die twee plaatsen wilden we Logroño bereiken. De weg, de N111 bracht ons twee maal hoog en daarna omlaag. Ieder cadeau wordt duur betaald, dat is hier de constante. Maar elke afdaling blijft een zoevend, verfrissend plezier voor iedereen.
De laatste afdaling, die van Viana naar Logroño is zeer spectulair door het wijdse zicht op de gigantisch brede vallei van de Ebro, Spanje's grootste rivier. De pelgrims zien we nu werkelijk overal, te voet en te fiets. Vanop de heuvels zie je ze als mieren westwaarts trekken. De laatste kilometers naar de binnenstad werden we begeleid door een bende sportieve spanjaarden. Makkelijk, zo moesten we de weg niet zoeken.
Net voor de stad stootten we op een standje waarachter een oude dame zat die stempels zet in de pelgrimsboekjes. Dat doet ze zo al jaren. In het seizoen deelt ze ook vijgen uit.
Logroño is een mooie stad met brede lanen en mooie pleinen én lekkere paella. Alles staat er in het teken van de Camino.
Rond 15u weer vertrokken. Het was 38gr maar we wilden vandaag onze afstand halen. De weg naar "buiten Logroño" is zeer goed aangegeven en voert over grindwegen, bospaden en rond een stuwmeer, met een hellingetje van 12%..Dat was net iets teveel met al die bagage, te voet dan maar. Zo kom uit op een tallud boven de snelweg, waar duizenden pelgrims kruisjes in mekaar knutselen met takjes, strhalmen, zilverpapier. Die kruisjes worden dan tussen de honderden meters lange draad van de afrastering gestoken. Zo deden ook wij.
We volgen het boekje van Sweerman niet meer, maar trekken verder langs de nationale weg die er nu soms verlaten bij ligt door de aanleg van de autoweg A12.
Op een bepaald moment reden we met de fiets op een toegestaan stuk snelweg tussen Navarette en Ventosa, zomaar langs de pechstrook. Alsof je even van Ternat naar Affligem zou fietsen langs E40. Gaat wel goed vooruit op die manier... Jammer dat het vanaf Ventosa weer verboden was.
We kunnen er ook niet naast kijken, we zitten in de beroemde Rioja-wijnstreek. Overal zijn weer wijnaanplantingen te zien.
Nu zitten we op een camping in Nareja. Een bijzondere camping, want ze is aangelegd in een oude stierenarena die 15 jaar geleden werd gesloten.
Mobiel verstuurd via HTC TOUCH D2.
Een vriend van mij is te voet op weg. Hij vertrok op 1 mei in Belgie en gisteren stapte hij ook door Logrono. Doe Michel de groeten als je hem ziet ;)
BeantwoordenVerwijderen