Dag 11 - Dangé-Saint-Romain - Poitiers - 55 km
We sliepen goed op onze camping, we voelden ons veilig. In de camper naast ons sliep Robert Vandewalle, de voormalige judokampioen. Hij vertrok vanmorgen met zijn fiets, verder richting Canal du Midi. Wij vertrokken richting Poitiers, de stad waar in 732 Karel Martel de Moren versloeg. Deze middag kwamen we in de regio Poitou-Charentes terecht.
De sms'jes die we van jullie krijgen en de reacties op de blog geven ons elke morgen weer de moed om verder zuidwaarts te trekken. Bedankt. Apropos, reacties kun je best kwijt op wcademey@gmail.com.
Over de rit zelf valt weinig opwindends te vertellen. De hoogtepunten waren de kastelen van Dissay en Vayres. In Chatelleraut staken we de bogenbrug Henri IV over. Grotendeels volgden we de Vienne en de Clain. Vader en moeder hadden loden benen, de dochters reden grotendeels op kop, waar blijven ze die energie halen?
Dolmens zien we wel regelmatig. Het blijven toch wel mysterieuze gigantische stenen.
Langs de Vienne stootten we ook op de resten van Vieux Poitiers. Eén toren van het romeinse amfitheater uit de eerste eeuw na Chr. steekt hoog boven de velden uit. 10.000 toeschouwers vonden hier indertijd een zitplaats. Indrukwekkend als je je dat probeert voor te stellen.
We hebben regelmatig gesakkerd. Nu het eens relatief plat is krijgen we de wind volop op kop, en nog geen klein beetje. Ons energiepeil staat op een minimum. Gelukkig zijn we nu in Poitiers aangekomen. Hier blijven we twee nachten in het hotel Europe. Joepie, morgen geen tenten afbreken, geen fietsen laden, geen hellingen beklimmen. In het kader van onze sociale integratie besluiten we te doen zoals de fransen: de Fête Nationale vieren door nietske te doen. Zo kunnen onze pijnlijke spieren en pezen een beetje bekomen. Zou Sarkosy morgen de Brabançonne zingen?
Trouwens, hier in Poitiers kun je magnifiek eten. Deze avond konden we nog net een reservatie forceren in de Bistro du Boucher. Zalig heerlijke ganzenlever, eend en carpaccio... De Fransen blijven toch keukenmeesters. Is dit een pelgrimstocht? Ja, als je op deze manier een ode kunt brengen aan de goede dingen die in deze wereld werden voortgebracht. God schiep de wereld, de mens maakte de saus. Het was tezelfdertijd leuk om de geöliede organistie in de zaal bezig te zien. Die maître had werkelijk alles onder controle.
Morgen, 14 u, afspraak voor het stadhuis voor de feestelijkheden...'k ben curieus... "Allons enfants de la patrie..." Zie je, we zijn er klaar voor.
Enkel goede woorden ook voor de dames van de lokale toeristische dienst, één en al behulpzaamheid... Zelfs gedeeltelijk in het Nederlands.
We moeten trouwens eens nadenken over het vervolg van de tocht? Langs de zee of langs Angoulême. Het antwoord: zie volgende blog...
Mobiel verstuurd via HTC TOUCH D2.
De sms'jes die we van jullie krijgen en de reacties op de blog geven ons elke morgen weer de moed om verder zuidwaarts te trekken. Bedankt. Apropos, reacties kun je best kwijt op wcademey@gmail.com.
Over de rit zelf valt weinig opwindends te vertellen. De hoogtepunten waren de kastelen van Dissay en Vayres. In Chatelleraut staken we de bogenbrug Henri IV over. Grotendeels volgden we de Vienne en de Clain. Vader en moeder hadden loden benen, de dochters reden grotendeels op kop, waar blijven ze die energie halen?
Dolmens zien we wel regelmatig. Het blijven toch wel mysterieuze gigantische stenen.
Langs de Vienne stootten we ook op de resten van Vieux Poitiers. Eén toren van het romeinse amfitheater uit de eerste eeuw na Chr. steekt hoog boven de velden uit. 10.000 toeschouwers vonden hier indertijd een zitplaats. Indrukwekkend als je je dat probeert voor te stellen.
We hebben regelmatig gesakkerd. Nu het eens relatief plat is krijgen we de wind volop op kop, en nog geen klein beetje. Ons energiepeil staat op een minimum. Gelukkig zijn we nu in Poitiers aangekomen. Hier blijven we twee nachten in het hotel Europe. Joepie, morgen geen tenten afbreken, geen fietsen laden, geen hellingen beklimmen. In het kader van onze sociale integratie besluiten we te doen zoals de fransen: de Fête Nationale vieren door nietske te doen. Zo kunnen onze pijnlijke spieren en pezen een beetje bekomen. Zou Sarkosy morgen de Brabançonne zingen?
Trouwens, hier in Poitiers kun je magnifiek eten. Deze avond konden we nog net een reservatie forceren in de Bistro du Boucher. Zalig heerlijke ganzenlever, eend en carpaccio... De Fransen blijven toch keukenmeesters. Is dit een pelgrimstocht? Ja, als je op deze manier een ode kunt brengen aan de goede dingen die in deze wereld werden voortgebracht. God schiep de wereld, de mens maakte de saus. Het was tezelfdertijd leuk om de geöliede organistie in de zaal bezig te zien. Die maître had werkelijk alles onder controle.
Morgen, 14 u, afspraak voor het stadhuis voor de feestelijkheden...'k ben curieus... "Allons enfants de la patrie..." Zie je, we zijn er klaar voor.
Enkel goede woorden ook voor de dames van de lokale toeristische dienst, één en al behulpzaamheid... Zelfs gedeeltelijk in het Nederlands.
We moeten trouwens eens nadenken over het vervolg van de tocht? Langs de zee of langs Angoulême. Het antwoord: zie volgende blog...
Mobiel verstuurd via HTC TOUCH D2.
Hope that Mum and Dad remove lead (Pb) from feet in Poitier and treat them with 'ice-cream'!
BeantwoordenVerwijderenConfused by Google perhaps, but absolutely clear about what you are all doing! Amazing progress.
We read you every day. R and H