Dag 26 - Najera - Burgos - 92 km

Spaanse campinguitbaters die de dochters van een vlaamse vader een letterlijk koude douche willen geven na een ganse dag fietsen in de hitte, wezen gewaarschuwd: ze zullen een vlaamse colère krijgen in 't vermassacreerd spaans... Tot ze een deel van zijn geld teruggeven. Dat is hetgeen onze uitbater van gisterenavond overkwam. Niets te "mañana".

Hoe dan ook, we hebben goed geslapen. Voor het ontbijt trokken we naar een lokale bar. Zo'n spaanse bar is een fenomeen op zich. Rond negen uur loopt zo'n etablissement vol met arbeiders, gepensioneerden, bedienden, commerciëlen,... voor café con leche, café, croissants,... Er wordt gebabbeld, geroddeld, onderhandeld en vooral veel gerookt. Het is de moeite om al die activiteit gade te slaan.

In Najera vielen ons de antennes en schoorstenen op. Ze zitten vol ooievaars, honderden. Je ziet ze ook hoog in de lucht zweven op de thermiek. Met onze 2 dochters in de buurt jagen we die beesten angstvallig van ons weg.

We fietsten eerst richting Santo Domingo de la Calzada. In de kathedraal aldaar houden ze een kip en een haan in een hok in de kerk. Dat is een verwijzing naar een van de bekendste mirakelverhalen van Sint-Jacob.

Mijn spaans lukt, maar zorgt soms ook voor spannende verrassingen. Bij het bestellen van het eten deze middag drong de loensende, oude herberguitbaatster volgens mij aan op een spaghetti met kip. Wij stonden echter op een paella. We dachten... ze heeft het begrepen. Dus kwamen één voor één 4 borden paella. Toen we deze ophadden, legde zij het bestek opnieuw op tafel en bracht sloffend 4 borden kip met slappe frieten en sla. We hebben alzo meer dan genoeg gegeten. Toch zaten we nog maar aan 44 euro. Dit misverstand viel dus nog mee.

We kwamen ook dezelfde groep spaanse wielerpelgrims tegen die persé op de foto wilden met Kathleen en Hannelore, als voorbeeld omdat hun eigen gezin zo'n expeditie niet voor mogelijk houdt. Onze meisjes worden nog beroemd. Het valt me op dat wij wielertoeristen, die reizen zonder al die zware bagage, steeds makkelijker bijhouden. Wij hebben straffe dochters.

De Slovenen die we gisteren op de camping verrasten met enkele woorden Sloveens kwamen ons aan de kathedraal gedag zeggen en goede reis wensen. Verrassend hoeveel mensen je hier steeds weer terug ontmoet.

Op de zijtassen van onze fietsen zetten we ook met dikke zwarte stift: Brugge -) Compostella. De herkenbaarheid is daarmee iets groter en de reacties en contacten talrijker. Dat is dan weer een stuk leuker wanneer je door de stad wandelt.

Met volle buiken zweetten we ons een weg verder, een nat transpiratiespoor achterlatend langsheen de N120. Vele vrachtwagenchauffeurs moedigen ons toeterend aan. Pelgrims zijn ze hier wel gewoon.

In Villafranca Montes de Oca kochten we bananen, want de lastige klim over de Puerto de la Pedraga, wachtte op ons. Twee jonge spaanse, bagageloze mountainbikers raadden ons aan even te wachten wegens te zwaar en te heet. Ze kennen deze vlaamse overwinnaars van de Col de Somport nog niet goed genoeg. We klommen in het zadel en puften, zweetten en sleurden ons over de 1150 m hoge pas. In het spoor van een hollands koppel uit Utrecht. Het voorbij zoevende vrachtwagengeweld was soms beangstigend.

De compensatie voor al dat werk was een 18 km lange afdaling naar Burgos toe.
Net zoals in Logroño hadden we nu ook weer het geluk dat een spaanse mountainbiker ons via binnenwegen, bos, park en fietspaden veilig tot in het centrum van de stad brengt. Zonder hem hadden we de onveilige hoofdweg moeten volgen.

Het toerismebureau was om 20u al gesloten. Op eigen kracht hebben we dan een hotel gevonden waar ze al jaren raad weten met uitgeputte pelgrims en hun bagage en fietsen.

Na een uiterst verfrissende douche zijn we de stad ingetrokken. Wat een volk nog op straat. Terrassen zitten nog vol, wandelaars, slenteraars alom. Hier wordt echt buiten geleefd. De tapas bij "Pancho" waren heerlijk. De Reserva-wijn trouwens ook.Het was een helse belevenis om de ruimte te delen met een grote groep uitgelaten spanjaarden. Amaai, wat een decibels die ratelende mitrailleurs produceren. Ongelooflijf!

Morgen? Uitslapen en rustdag. Burgos ziet er prachtig uit.

Mobiel verstuurd via HTC TOUCH D2.