Dag 9: 98 km Lancaster – Southport
Dag 9: 98 km Lancaster – Southport
Het was zo'n dag waarop niets lijkt vooruit gaan. 75 voorziene kilometer werden er 97... Pfff...
Het begon nochtans goed. Een lekker ontbijt bij Carol en Mac aan de rand van het Lancaster Canal. Mac heeft een indrukwekkende reeks diploma's, is zoöloog, psycholoog, statisticus, criminoloog en werkte als politieofficier in Belfast. Het is een leuke man om mee te praten. Carol is al vertrokken, jammer. Ze verwelkomden ons gisteren bijzonder hartelijk.
We volgen het Lancaster Canal de stad uit en willen via Preston naar Southport aan de Ierse Zee. In het begin is het jaagpad goed berijdbaar maar naarmate we verder fietsen vermindert de kwaliteit van het pad tot "graspad". Nog 24 mijl tot in Preston aan gemiddeld 10km/u, dat kan niet. Het kanaal is nochtans mooi met narrow boats, mooie genummerde bruggen, aquaducten en syphons. Daarenboven liggen er op dit kanaal geen sluizen, wat wil zeggen dat je van Kendal tot Preston een 100% vlak jaagpad hebt.
We besluiten het jaagpad te verlaten in Scorton en over te stappen op de fietsroute 6. En dan begint het weer. Op en neer. Soms onmogelijke bochten naar het oosten, dan weer naar het westen, soms hebben we de indruk in rondjes te rijden. Dan weer verdwijnen de wegwijzers diep in de struiken waardoor we ze te laat opmerken. Of de kaart klopt niet met werkelijke signalisatie. Het is telkens wat. We vrezen dat ze Preston voortdurend verschuiven. Eindelijk om 16u zijn we in Preston. Een deprimerende stad met nogal wat marginale figuren in de straten. Na een koffie dan maar weer verder richting Leyland (ja, van de Leylandia-hagen en de Leyland bedrijfsvoertuigen). Nu stuurt de fietsroute 6 en 55 ons doorheen parken waar midden in het park plots niets meer aangeduid staat of waar we doorheen poorten moeten die zo eng gebouwd zijn dat we meerdere malen alle bagage van onze fietsen moeten halen. Nog 30 km te gaan. Nu lijkt ook Southport continu op te schuiven.
Eindelijk, om 20u, na 10 uren fietsen zijn we er. GlennRay-guesthouse in Southport. Het uiterst hartelijke onthaal door Glenn en Ray in het volledig gerenoveerde pension doet ons alle vermoeidheid vergeten. Zalige mensen. We krijgen verse koffie. Dat doet deugd. We zijn de enige gasten in het hotel en morgen voor zeven uur vertrekken ze al naar hun werk. We kunnen morgenochtend vertrekken wanneer we willen. Nog een lekkere curry om de hoek en dan naar bed.
Morgen: Liverpool
Het begon nochtans goed. Een lekker ontbijt bij Carol en Mac aan de rand van het Lancaster Canal. Mac heeft een indrukwekkende reeks diploma's, is zoöloog, psycholoog, statisticus, criminoloog en werkte als politieofficier in Belfast. Het is een leuke man om mee te praten. Carol is al vertrokken, jammer. Ze verwelkomden ons gisteren bijzonder hartelijk.
We volgen het Lancaster Canal de stad uit en willen via Preston naar Southport aan de Ierse Zee. In het begin is het jaagpad goed berijdbaar maar naarmate we verder fietsen vermindert de kwaliteit van het pad tot "graspad". Nog 24 mijl tot in Preston aan gemiddeld 10km/u, dat kan niet. Het kanaal is nochtans mooi met narrow boats, mooie genummerde bruggen, aquaducten en syphons. Daarenboven liggen er op dit kanaal geen sluizen, wat wil zeggen dat je van Kendal tot Preston een 100% vlak jaagpad hebt.
We besluiten het jaagpad te verlaten in Scorton en over te stappen op de fietsroute 6. En dan begint het weer. Op en neer. Soms onmogelijke bochten naar het oosten, dan weer naar het westen, soms hebben we de indruk in rondjes te rijden. Dan weer verdwijnen de wegwijzers diep in de struiken waardoor we ze te laat opmerken. Of de kaart klopt niet met werkelijke signalisatie. Het is telkens wat. We vrezen dat ze Preston voortdurend verschuiven. Eindelijk om 16u zijn we in Preston. Een deprimerende stad met nogal wat marginale figuren in de straten. Na een koffie dan maar weer verder richting Leyland (ja, van de Leylandia-hagen en de Leyland bedrijfsvoertuigen). Nu stuurt de fietsroute 6 en 55 ons doorheen parken waar midden in het park plots niets meer aangeduid staat of waar we doorheen poorten moeten die zo eng gebouwd zijn dat we meerdere malen alle bagage van onze fietsen moeten halen. Nog 30 km te gaan. Nu lijkt ook Southport continu op te schuiven.
Eindelijk, om 20u, na 10 uren fietsen zijn we er. GlennRay-guesthouse in Southport. Het uiterst hartelijke onthaal door Glenn en Ray in het volledig gerenoveerde pension doet ons alle vermoeidheid vergeten. Zalige mensen. We krijgen verse koffie. Dat doet deugd. We zijn de enige gasten in het hotel en morgen voor zeven uur vertrekken ze al naar hun werk. We kunnen morgenochtend vertrekken wanneer we willen. Nog een lekkere curry om de hoek en dan naar bed.
Morgen: Liverpool
Reacties
Een reactie posten