Dag 2: Kingston upon Hull naar York.
95 km: Kingston upon Hull - York
Na een rustige nachtelijke vaart van Zeebrugge naar Kingston met de P&O ferry "Pride of Bruges" en een uitgebreid ontbijt zijn we de haven binnengevaren rond 8:15 uur lokale tijd. Een half uurtje vroeger dan voorzien. Goed van P&O ☺
Tijdens het ontbijt konden we genieten van het uitzicht op het brede estuarium van de Humber. Kleine containerschepen varen ons links en rechts voorbij. De kustlijn verraadt een vlak hinterland. Ondertussen verdwijnen de spiegeleieren, de bacon, de worst, de black pudding, de warme tomaat en de witte bonen in tomatensaus achter onze kiezen. Mmm.
Het duurt nog drie kwartier om het grote schip de sluis door te varen en aan te meren. De haven van Zeebrugge is dan toch veel praktischer. Om 9 uur rijden we samen met de auto's van de boot. We zigzaggen door de haven en via de politiecontrole raken we op de openbare weg.
We vinden onmiddellijk een goed fietspad richting"town center". Via de Siemens site waar de reusachtige onderdelen van windmolens worden verzameld rijden we de Humberbrug over. Zo komen we in de oudste, historische stadswijk van Kingston. Deze stad is trouwens de britse culturele hoofdstad 2017.
Het is hier rustig. Statige gebouwen, ruime pleine en brede straten in het commerciële centrum.
In het halfuurtje dat we hier zijn worden we al twee keer aangesproken. De fietsen en de bagage trekken de aandacht. Een gepassioneerd en gepensioneerde inwoner wandelt met ons tot aan het Maister House. Van de National Trust. Maar het huis staat te koop. Verdorie.
We moeten noordwaarts. Fietspaden zijn er voldoende zij het hobbelig soms. We raken makkelijk uit de stad en trekken langs fietsroute 66, route "66" dus richting Beverley. Goede aanwijzingen met fietsroutestickers op de lantaarnpalen. Perfect. Sustrans levert uitstekend werk.
Na 15 km duiken de torens van de grote Minster van Beverley op boven het landschap. De prachtige kerk is gratis te bezoeken. De afdeling musicologie van de KULeuven organiseert er een mooie tentoonstelling.
De rest van het stadje is eveneens de moeite waard. Gezellige straatjes en aardig wat volk. Het valt weer op hoeveel charity-winkels de hiaaten in de welvaartsstaat moeten dichten.
Middageten? De driehoekige sandwiches van de Marks&Spencers. Onze favorieten ☺ Ze smaken ons heerlijk op een piepklein terrasje op Butchers Row. Het zonnetje schijnt. Wat wil een mens nog meer?
Na de middag heuvelen we verder naar het noordwesten. De lichte wind is ondertussen aangewakkerd tot een ferme tegenwind. Onze snelheid varieert daarom tussen minimaal 7km/u tot even ook 45. Bergop respectievelijk bergaf wel te verstaan.
Vanaf Etton rijden we parallel aan de oude spoorwegbedding tot in Market Weighton. We volgen verder route 66 en links van ons ligt de uitgestrekte vallei van de Humber. Heel ver, en gelukkig dat het op het infobord staat, zien we de torens van de Minster van York. Zo ver nog. We rijden hier op de rand van de Yorkshire Wolds.
In Stamford Bridge worden we dan even op de oude spoorwegbedding gezet. Het oude stationnetje en de perrons zijn behouden gebleven. 3 km verder komen we op een bridle way terecht. Onverhard leidt het pad ons door velden en langs farms naar Dunnigton en Murton. En daar hebben we een route-66 sticker gemist. Het kost ons 4 extra kilometers. We zitten aan 90 km als Hannelore ons opbelt om te zeggen dat al haar examens geslaagd zijn. Het nieuws helpt ons doorheen de laatste 4 kilometer tot aan het Holgate Guesthouse in even voorbij het centrum van York.
De fietsen gaan het tuinhuisje in en we vallen uitgeput op bed. Een douche zal ons deugd doen. Gelukkig staan er morgen minder kilometers op het op het programma.
Na een rustige nachtelijke vaart van Zeebrugge naar Kingston met de P&O ferry "Pride of Bruges" en een uitgebreid ontbijt zijn we de haven binnengevaren rond 8:15 uur lokale tijd. Een half uurtje vroeger dan voorzien. Goed van P&O ☺
Tijdens het ontbijt konden we genieten van het uitzicht op het brede estuarium van de Humber. Kleine containerschepen varen ons links en rechts voorbij. De kustlijn verraadt een vlak hinterland. Ondertussen verdwijnen de spiegeleieren, de bacon, de worst, de black pudding, de warme tomaat en de witte bonen in tomatensaus achter onze kiezen. Mmm.
Het duurt nog drie kwartier om het grote schip de sluis door te varen en aan te meren. De haven van Zeebrugge is dan toch veel praktischer. Om 9 uur rijden we samen met de auto's van de boot. We zigzaggen door de haven en via de politiecontrole raken we op de openbare weg.
We vinden onmiddellijk een goed fietspad richting"town center". Via de Siemens site waar de reusachtige onderdelen van windmolens worden verzameld rijden we de Humberbrug over. Zo komen we in de oudste, historische stadswijk van Kingston. Deze stad is trouwens de britse culturele hoofdstad 2017.
Het is hier rustig. Statige gebouwen, ruime pleine en brede straten in het commerciële centrum.
In het halfuurtje dat we hier zijn worden we al twee keer aangesproken. De fietsen en de bagage trekken de aandacht. Een gepassioneerd en gepensioneerde inwoner wandelt met ons tot aan het Maister House. Van de National Trust. Maar het huis staat te koop. Verdorie.
We moeten noordwaarts. Fietspaden zijn er voldoende zij het hobbelig soms. We raken makkelijk uit de stad en trekken langs fietsroute 66, route "66" dus richting Beverley. Goede aanwijzingen met fietsroutestickers op de lantaarnpalen. Perfect. Sustrans levert uitstekend werk.
Na 15 km duiken de torens van de grote Minster van Beverley op boven het landschap. De prachtige kerk is gratis te bezoeken. De afdeling musicologie van de KULeuven organiseert er een mooie tentoonstelling.
De rest van het stadje is eveneens de moeite waard. Gezellige straatjes en aardig wat volk. Het valt weer op hoeveel charity-winkels de hiaaten in de welvaartsstaat moeten dichten.
Middageten? De driehoekige sandwiches van de Marks&Spencers. Onze favorieten ☺ Ze smaken ons heerlijk op een piepklein terrasje op Butchers Row. Het zonnetje schijnt. Wat wil een mens nog meer?
Na de middag heuvelen we verder naar het noordwesten. De lichte wind is ondertussen aangewakkerd tot een ferme tegenwind. Onze snelheid varieert daarom tussen minimaal 7km/u tot even ook 45. Bergop respectievelijk bergaf wel te verstaan.
Vanaf Etton rijden we parallel aan de oude spoorwegbedding tot in Market Weighton. We volgen verder route 66 en links van ons ligt de uitgestrekte vallei van de Humber. Heel ver, en gelukkig dat het op het infobord staat, zien we de torens van de Minster van York. Zo ver nog. We rijden hier op de rand van de Yorkshire Wolds.
In Stamford Bridge worden we dan even op de oude spoorwegbedding gezet. Het oude stationnetje en de perrons zijn behouden gebleven. 3 km verder komen we op een bridle way terecht. Onverhard leidt het pad ons door velden en langs farms naar Dunnigton en Murton. En daar hebben we een route-66 sticker gemist. Het kost ons 4 extra kilometers. We zitten aan 90 km als Hannelore ons opbelt om te zeggen dat al haar examens geslaagd zijn. Het nieuws helpt ons doorheen de laatste 4 kilometer tot aan het Holgate Guesthouse in even voorbij het centrum van York.
De fietsen gaan het tuinhuisje in en we vallen uitgeput op bed. Een douche zal ons deugd doen. Gelukkig staan er morgen minder kilometers op het op het programma.
Goed gestart! Geniet van de vrijheid, de vergezichten en het buiten zijn. De thuisblijvers genieten mee! Proficiat aan de thuisgebleven Hannelore.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel voor je traditionele aanmoedigingen Rik!
Verwijderen