Dag 26: 41 km 1484 km Brabourne - Dover
Dag 26: 41 km 1484 km Brabourne – Dover
De laatste volledige fietsdag op Britse bodem. We vertrokken te laat uit de Bulltown BandB. De gastvrouw is te vriendelijk en de leuke babbel loopt er altijd uit. We like that!
Onmiddellijk na het verlaten van het huis moeten we de spieren spannen, want we moeten de North Downs op. Maar dat wisten we van vorige reizen. Deze heuvels lopen door tot aan de kust in Folkestone en Dover. Bovenop heb je wel een prachtig uitzicht op de laagvlakte en het Kanaal. Vandaar verder naar Etchinghill en dan dalen we af naar Folkestone. Vijf regendruppels en dat was het dan voor vandaag. Voor de rest van de dag kregen we het zonnetje te zien.
Het stadscentrum van Folkestone ligt hoog boven op de cliffs. De fietsroute naar Dover passeert helemaal onderaan, vlak aan het strand. Om daar te geraken moeten we sterk naar beneden afdalen. Uit tegenovergestelde richting komt een wielrenner de steile heuvel opgepuft. Hij bevestigt dat we naar beneden moeten. Als geoefende wielrenner wil hij weten wat we hier doen. Zijn reactie, als doorwinterde Britse fietser vat zowat alles samen. "Congratulations! I wouldn't want to cycle around the UK. Too dangerous and the cycle paths are terrible". Hij gaat op fietsvakantie in Denemarken, Nederland en...België ☺ We begrijpen hem.
We volgen het pad langsheen de onderste rand van de kliffen en komen terecht in het voor ons tot heden onbekende Folkestone Harbour, een kleine vissershaven warempel. Mooi. Vandaar begint het zware werk. We moeten immers de volgende kliffen over en sleuren onszelf van uitzichtpunt naar uitzichtpunt omhoog. Is het toevallig dat de camping hier "Little Switzerland" heet? We komen steeds hoger boven de stad en bereiken na al dat geklim eindelijk het hoogste punt, hoog boven de zee en de A20. Vanaf hier zie je Dover in het oosten, Folkestone onder je en naar het westen kijk je uit over Hythe en daarachter de zoute vlakte van de Romney Marsh. Heel mooi.
Vandaar verder bovenop de kliffen langsheen het Battle of Britain Memorial ter herdenking van de gesneuvelde RAF piloten tijdens WO II. Goede plek voor een koffie en een pauze op de grasheuvels met zicht op de kliffen en de zee. We zitten hier duidelijk op een drukkere fietsroute. We ontmoeten drie Britten die de kanaalkust affietsen, een Engelse dame die in meerdere etappes van Sussex naar Land's End rijdt en een Belgisch koppel dat met de baby mee op fietsreis is. Ik durf me niet inbeelden hoe die met dat karretje moeten hebben gesukkeld. Ocharme die kleine? En de papa die de kar moet trekken.
De Engelse dame verwittigt ons voor de vreselijke staat van de route richting Dover. En ze had gelijk. Grote stenen, grind, putten en dat alles overgoten met een sterke zijwind. Bij momenten houden we onze fiets nog net onder controle. Maar...het landschap blijft schitterend.
Net voor we de finale afdaling naar Dover inzetten merken we rechts van ons een tunnel die steil in de klifwand afdaalt. Eerst denk ik aan een diensttunnel, maar je kunt er ook doorheen naar een afgeschermd puinplateau aan de voet de de witte kliffen. We zijn er in gegaan en zo kwamen we in een soort mininatuurreservaat terecht. Hier leven zeevogels en adders. Het is een prachtige plek om de beukende golven gade te slaan. Het imitatievuurttorentje beschermt je tegen de natuurelementen.
Na ons hier volgepropt te hebben met kersen moeten we natuurlijk wel weer uit die tunnel naar boven fietsen. Lastig, maar dat is een keuze die we zelf maakten he.
De laatste energieboost om tot aan onze BandB te komen moeten we nu leveren. We moeten de Old Military Road op...naar boven. Keisteil. Het klimmen zal ons achtervolgen de allerlaatste yard op Britse bodem. Hoe dan ook, we zijn er geraakt. We kenden de route van vandaag al van eerdere uitstappen maar toch hebben we weer veel nieuwe zaken ontdekt.
Morgenochtend staan we om 8:30 in de haven voor de check-in en dan steken we het kanaal over. Op weg naar de tussenstop in Nieuwpoort. Nog 90 kilometer te gaan.
Onmiddellijk na het verlaten van het huis moeten we de spieren spannen, want we moeten de North Downs op. Maar dat wisten we van vorige reizen. Deze heuvels lopen door tot aan de kust in Folkestone en Dover. Bovenop heb je wel een prachtig uitzicht op de laagvlakte en het Kanaal. Vandaar verder naar Etchinghill en dan dalen we af naar Folkestone. Vijf regendruppels en dat was het dan voor vandaag. Voor de rest van de dag kregen we het zonnetje te zien.
Het stadscentrum van Folkestone ligt hoog boven op de cliffs. De fietsroute naar Dover passeert helemaal onderaan, vlak aan het strand. Om daar te geraken moeten we sterk naar beneden afdalen. Uit tegenovergestelde richting komt een wielrenner de steile heuvel opgepuft. Hij bevestigt dat we naar beneden moeten. Als geoefende wielrenner wil hij weten wat we hier doen. Zijn reactie, als doorwinterde Britse fietser vat zowat alles samen. "Congratulations! I wouldn't want to cycle around the UK. Too dangerous and the cycle paths are terrible". Hij gaat op fietsvakantie in Denemarken, Nederland en...België ☺ We begrijpen hem.
We volgen het pad langsheen de onderste rand van de kliffen en komen terecht in het voor ons tot heden onbekende Folkestone Harbour, een kleine vissershaven warempel. Mooi. Vandaar begint het zware werk. We moeten immers de volgende kliffen over en sleuren onszelf van uitzichtpunt naar uitzichtpunt omhoog. Is het toevallig dat de camping hier "Little Switzerland" heet? We komen steeds hoger boven de stad en bereiken na al dat geklim eindelijk het hoogste punt, hoog boven de zee en de A20. Vanaf hier zie je Dover in het oosten, Folkestone onder je en naar het westen kijk je uit over Hythe en daarachter de zoute vlakte van de Romney Marsh. Heel mooi.
Vandaar verder bovenop de kliffen langsheen het Battle of Britain Memorial ter herdenking van de gesneuvelde RAF piloten tijdens WO II. Goede plek voor een koffie en een pauze op de grasheuvels met zicht op de kliffen en de zee. We zitten hier duidelijk op een drukkere fietsroute. We ontmoeten drie Britten die de kanaalkust affietsen, een Engelse dame die in meerdere etappes van Sussex naar Land's End rijdt en een Belgisch koppel dat met de baby mee op fietsreis is. Ik durf me niet inbeelden hoe die met dat karretje moeten hebben gesukkeld. Ocharme die kleine? En de papa die de kar moet trekken.
De Engelse dame verwittigt ons voor de vreselijke staat van de route richting Dover. En ze had gelijk. Grote stenen, grind, putten en dat alles overgoten met een sterke zijwind. Bij momenten houden we onze fiets nog net onder controle. Maar...het landschap blijft schitterend.
Net voor we de finale afdaling naar Dover inzetten merken we rechts van ons een tunnel die steil in de klifwand afdaalt. Eerst denk ik aan een diensttunnel, maar je kunt er ook doorheen naar een afgeschermd puinplateau aan de voet de de witte kliffen. We zijn er in gegaan en zo kwamen we in een soort mininatuurreservaat terecht. Hier leven zeevogels en adders. Het is een prachtige plek om de beukende golven gade te slaan. Het imitatievuurttorentje beschermt je tegen de natuurelementen.
Na ons hier volgepropt te hebben met kersen moeten we natuurlijk wel weer uit die tunnel naar boven fietsen. Lastig, maar dat is een keuze die we zelf maakten he.
De laatste energieboost om tot aan onze BandB te komen moeten we nu leveren. We moeten de Old Military Road op...naar boven. Keisteil. Het klimmen zal ons achtervolgen de allerlaatste yard op Britse bodem. Hoe dan ook, we zijn er geraakt. We kenden de route van vandaag al van eerdere uitstappen maar toch hebben we weer veel nieuwe zaken ontdekt.
Morgenochtend staan we om 8:30 in de haven voor de check-in en dan steken we het kanaal over. Op weg naar de tussenstop in Nieuwpoort. Nog 90 kilometer te gaan.
De laatste loodjes komen er aan, maar 't lijken in dit geval niet de zwaarste te zijn. Ze zijn er bijna, ze zijn er bijna, maar nog niet helemaal,... ze zijn ....
BeantwoordenVerwijderenGroetjes en blijven genieten hé!