Dag 25: 41 km 1443 km Leeds Castle - Brabourne
Dag 25: 41 km 1443 km Leeds Castle - Brabourne
Overal zien we al de grote verkeersborden naar Dover en de kanaaltunnel. Wanneer we met de auto naar Engeland komen dan weten we bij het zien van deze borden dat we over 5 uur thuis zijn. Als fietser zit je in een ander tijdsperspectief. Wij zijn immers nog 3 a 4 dagen van huis weg. Het maakt afstand veel tastbaarder, net als het reliëf trouwens.
Eerst bezoeken we Leeds Castle, een waterburcht. Het kasteel is genoemd naar het dorpje Leeds dat bij het kasteel ligt en heeft dus niets te maken met de 300 kilometer noordelijker gelegen stad Leeds.
Het kasteel wordt reeds beschreven in het Domesday Book van Willem de Veroveraar. Het functioneerde door de eeuwen heen als Noormannenfort, verblijfplaats van zes middeleeuwse koninginnen, paleis van Henry VIII.
We bezoeken het kasteel, de tuinen en het doolhof. In het doolhof botsen we weer op...de Brexit. Een Engelsman wil weten waar we vandaan komen. Zijn zoon werkt voor Lhoist, een groot steengroevebedrijf in België en zo komt het onderwerp weer aan bod. Tuurlijk stemde hij tegen. "Nobody knows what is going to happen".
Leeds Castle is mooi maar evenaart niet Windsor Castle of Hampton Court. We hadden er meer van verwacht.
We springen terug op de fiets en rijden naar de overkant van de vallei want door Hollingbourne loopt route 17 gelijk met de North Downs Way. We zitten weer op het Nationale FietsNetwerk. Maar voor wie nu denkt, ik neem de fiets en doe die route ook, één advies: deze route is waardeloos voor gewone fietsen. Steenslag en modderpoelen (het heeft nochtans niet veel geregend de vorige dagen) maken ons het leven lastig. Onze zakken raken onderaan nat door de diepe plassen. Hoe durven ze dit een fietsroute te noemen? Op het einde kruisen we nog twee wagens waardoor we nog tussen de doornen mogen kruipen. Weg van dit pad, terug naar de drukke A20. Wat zijn daar de opties? Ofwel op weg samen met het drukke verkeer ofwel op het "fietspad". Dat laatste omschrijf je best als een rommeltje van oud asfalt, betongruis, onkruid, afval en ongesnoeide bomen. Na 25 dagen hebben we het echt gehad met hun verschrikkelijke fietsinfrastructuur...en met de chauffeurs. Eén advies voor wie een ontspannen recreatieve meerdaagse fietsvakantie zoekt: "Blijf weg uit de UK."
We zijn in Bulltown, even ten zuiden van Ashford. De BandB hier is heerlijk en de pub 3 km verder serveert heerlijk eten. De Five Bells, onze favoriet.
Overal zien we al de grote verkeersborden naar Dover en de kanaaltunnel. Wanneer we met de auto naar Engeland komen dan weten we bij het zien van deze borden dat we over 5 uur thuis zijn. Als fietser zit je in een ander tijdsperspectief. Wij zijn immers nog 3 a 4 dagen van huis weg. Het maakt afstand veel tastbaarder, net als het reliëf trouwens.
Eerst bezoeken we Leeds Castle, een waterburcht. Het kasteel is genoemd naar het dorpje Leeds dat bij het kasteel ligt en heeft dus niets te maken met de 300 kilometer noordelijker gelegen stad Leeds.
Het kasteel wordt reeds beschreven in het Domesday Book van Willem de Veroveraar. Het functioneerde door de eeuwen heen als Noormannenfort, verblijfplaats van zes middeleeuwse koninginnen, paleis van Henry VIII.
We bezoeken het kasteel, de tuinen en het doolhof. In het doolhof botsen we weer op...de Brexit. Een Engelsman wil weten waar we vandaan komen. Zijn zoon werkt voor Lhoist, een groot steengroevebedrijf in België en zo komt het onderwerp weer aan bod. Tuurlijk stemde hij tegen. "Nobody knows what is going to happen".
Leeds Castle is mooi maar evenaart niet Windsor Castle of Hampton Court. We hadden er meer van verwacht.
We springen terug op de fiets en rijden naar de overkant van de vallei want door Hollingbourne loopt route 17 gelijk met de North Downs Way. We zitten weer op het Nationale FietsNetwerk. Maar voor wie nu denkt, ik neem de fiets en doe die route ook, één advies: deze route is waardeloos voor gewone fietsen. Steenslag en modderpoelen (het heeft nochtans niet veel geregend de vorige dagen) maken ons het leven lastig. Onze zakken raken onderaan nat door de diepe plassen. Hoe durven ze dit een fietsroute te noemen? Op het einde kruisen we nog twee wagens waardoor we nog tussen de doornen mogen kruipen. Weg van dit pad, terug naar de drukke A20. Wat zijn daar de opties? Ofwel op weg samen met het drukke verkeer ofwel op het "fietspad". Dat laatste omschrijf je best als een rommeltje van oud asfalt, betongruis, onkruid, afval en ongesnoeide bomen. Na 25 dagen hebben we het echt gehad met hun verschrikkelijke fietsinfrastructuur...en met de chauffeurs. Eén advies voor wie een ontspannen recreatieve meerdaagse fietsvakantie zoekt: "Blijf weg uit de UK."
We zijn in Bulltown, even ten zuiden van Ashford. De BandB hier is heerlijk en de pub 3 km verder serveert heerlijk eten. De Five Bells, onze favoriet.
Maar hoe er te raken, bergop, na een uitputtende fietstocht? Wel, de uitbater van de BandB stelt ons een lift voor. Joepie en bedankt. En hoe keerden we terug? Wel, na het eten hoorden we de mensen aan het tafeltje afrekenen en we vingen het woord "Bulltown" op. Van het een komt het ander en voor het weten rijden we samen met hen in de auto trrug naar de BandB. Wat een geluk. Dankjewel Graham en Fiona.
Morgen fietsen we naar Dover en dan de boot op, naar het fietsparadijs: Vlaanderen☺
Amaai, jullie zouden die helmen beter gebruiken om je in het Brits verkeer en op de fietsroutes te beveiligen. Al weet ik niet of dat voor Ria zo'n goed idee is want of ze veel zou kunnen zien is maar de vraag! Het wordt voor jullie ook Brexit en 't werd zo'n beetje tijd hé! Maar. Blijven genieten hé.
BeantwoordenVerwijderen