Dag 20: 60 km Woodstock - Dorchester
60 km Woodstock – Dorchester
Een belangrijke etappe op onze rondreis, want we hebben de oevers van de Thames bereikt. Deze rivier zal ons de komende dagen begeleiden tot in hartje London.
We hebben Blenheim Palace niet bezocht wegens 1) te druk en 2) 30€/persoon.
Veel tegenwind vandaag en miraculeus genoeg hebben we geen druppel regen gezien ondanks de dreigende wolken en de slechte weerberichten deze morgen. Wel weer bobbelwegen, slalommen tussen het onkruid en zeer druk verkeer. Onze benen voelen we soms gegeseld door de brandnetels en distels. De aanduidingen van het National Cycle Network waren wel in orde.
Wat zagen we vandaag? Het drukke Oxford waar allerlei faculteiten hun proclamatie vierden. Honderden afstuderende studenten in lange zwarte gewaden en met de traditionele studentenhoed vullen de portalen van de universiteitsgebouwen, vergezeld van hun fiere ouders. Het nadeel van deze ceremonies is wel dat heel wat van die gebouwen gesloten zijn voor het publiek. Na wat rondslenteren met de fiets aan de hand en een bezoek aan een mooie overdekte markthal beslissen we verder zuidwaarts te fietsen naar Steventon, een omweg van een tiental kilometer naar de Priory Houses van de National Trust. Ook hier weer blijkt bij aankomst dat ze niet open zijn voor het publiek. Onze NT jaarkaart heeft ons nog niet veel opgeleverd. Wel kunnen we de oude vakwerkhuisjes van buitenaf bekijken. Ondertussen wordt het dorp letterlijk overspoeld door festivalgangers voor het Truck-festival.
In Abingdon werden we aangesproken door een medewerker van de gemeente die alles wilde weten over onze reis. Hij wou onze blog lezen. In hetzelfde stadje nemen we meal-deal bij de lokale bakker. Groot aangekondigd buiten op straat maar als Ria ze bestelt wordt ze getrakteerd op het onvriendelijkste gezicht dat je je kunt inbeelden. We eten onze broodje op op hun terras en worden vijf minuten later letterlijk te kijk gezet door de uitbaters. Alle andere stoelen en tafels worden luidruchtig naar binnen gehaald. Ria en ik zitten met onze drank en broodjes quasi alleen aan 1 tafel en op 2 stoelen op de straat. Voor ons, de onvriendelijkste zelfstandige van de UK.
Daarna nog enkele kilometers doorduwen naar Little Wittenham, want daar kunnen via een brug over de Thames. Zo rijden we ook langs de prachtige oude huisjes langs de rivieroevers.
Dorchester zelf is een klein maar fraai dorp met een abdij en de bijhorende tuinen. We slapen er in een van de oudste postkoetsherbergen van de UK. Onze kamer ligt vlak tegenover de abdijkerk. De Zuid-Afrikaanse uitbater stalt onze fietsen in de garage. Een uur na onze aankomst begint het flink te regenen.
We hebben Blenheim Palace niet bezocht wegens 1) te druk en 2) 30€/persoon.
Veel tegenwind vandaag en miraculeus genoeg hebben we geen druppel regen gezien ondanks de dreigende wolken en de slechte weerberichten deze morgen. Wel weer bobbelwegen, slalommen tussen het onkruid en zeer druk verkeer. Onze benen voelen we soms gegeseld door de brandnetels en distels. De aanduidingen van het National Cycle Network waren wel in orde.
Wat zagen we vandaag? Het drukke Oxford waar allerlei faculteiten hun proclamatie vierden. Honderden afstuderende studenten in lange zwarte gewaden en met de traditionele studentenhoed vullen de portalen van de universiteitsgebouwen, vergezeld van hun fiere ouders. Het nadeel van deze ceremonies is wel dat heel wat van die gebouwen gesloten zijn voor het publiek. Na wat rondslenteren met de fiets aan de hand en een bezoek aan een mooie overdekte markthal beslissen we verder zuidwaarts te fietsen naar Steventon, een omweg van een tiental kilometer naar de Priory Houses van de National Trust. Ook hier weer blijkt bij aankomst dat ze niet open zijn voor het publiek. Onze NT jaarkaart heeft ons nog niet veel opgeleverd. Wel kunnen we de oude vakwerkhuisjes van buitenaf bekijken. Ondertussen wordt het dorp letterlijk overspoeld door festivalgangers voor het Truck-festival.
In Abingdon werden we aangesproken door een medewerker van de gemeente die alles wilde weten over onze reis. Hij wou onze blog lezen. In hetzelfde stadje nemen we meal-deal bij de lokale bakker. Groot aangekondigd buiten op straat maar als Ria ze bestelt wordt ze getrakteerd op het onvriendelijkste gezicht dat je je kunt inbeelden. We eten onze broodje op op hun terras en worden vijf minuten later letterlijk te kijk gezet door de uitbaters. Alle andere stoelen en tafels worden luidruchtig naar binnen gehaald. Ria en ik zitten met onze drank en broodjes quasi alleen aan 1 tafel en op 2 stoelen op de straat. Voor ons, de onvriendelijkste zelfstandige van de UK.
Daarna nog enkele kilometers doorduwen naar Little Wittenham, want daar kunnen via een brug over de Thames. Zo rijden we ook langs de prachtige oude huisjes langs de rivieroevers.
Dorchester zelf is een klein maar fraai dorp met een abdij en de bijhorende tuinen. We slapen er in een van de oudste postkoetsherbergen van de UK. Onze kamer ligt vlak tegenover de abdijkerk. De Zuid-Afrikaanse uitbater stalt onze fietsen in de garage. Een uur na onze aankomst begint het flink te regenen.
Reacties
Een reactie posten