Dag 2- Dudzele tot Moerbeke-Waas

We zijn vertrokken. Gisteren op de fiets gestapt en vandaag al via wazige meetjes gewikkeld in een diepgaande discussie over het leven na de dood. Ja, fietsen brengt je op vreemde plekken.

We vertrokken gisterenmiddag vanuit NIeuwpoort. Zoals het betaamt, natuurlijk vanaan de Ganzenpoot. Dat is de beschermde site van het sluizencomplex dat zo'n belangrijke rol speelde bij de onderwaterzetting van de Ijzervlakte tijdens wOI

Via het kanaal Nieuwpoort-Plassendale komen we via het sas van Plassendale op het kanaal van Brugge naar Oostende. We zijn nochtans van Brugge afkomstig en toch... we ontdekken weeral nieuwe fietsroutes. Denk nooit, ik ken alle routes, je staat altijd weer verrast.

De eerste avond slapen we bij Kathleen en Tijs in Dudzele. Vandaar vertrokken we deze morgen langs de A11 naar de Stinker en de Blinker, alias het Schipdondkanaal en het Leopoldkanaaal. Dat zijn afleidingsvaarten die onder andere het vervuilde water van Kortrijk naar de zee moest afleiden. Het door vlasroten stinkende water wilden ze immers niet door Gent sturen. We vreesden ietwat het vervelende karakter van zo'n vaarten, maar... niets is minder waar. Zo mooi en afwisseld. De eindeloze bomenrijen vormt een gewelf waardoor het zonlicht gefilterd wordt. Even moeten we aan de Siphon schuilen voor de regen, maar na een kwartier konden we weer verder. We ontdekken ook een Baileybrug.

In het najaar van 1944 bevrijdden de Canadezen in de Slag bij het Leopoldkanaal de gemeenten ten zuiden van het Leopoldkanaal. Op 6 oktober begonnen de soldaten van het 7de Canadese Infanteriedivisie de constructie van een "Bailey-bridge" over het Leopoldkanaal tussen Maldegem en Sint-Laureins. Een paar dagen later staken bij de eerste fase van de "Switchback Operation" de Canadezen het kanaal over.

De Lievebrug is een "Baileybrug", Met dit bruggentype bestaande uit geprefabriceerde stalen onderdelen, gekoppeld door moerbouten en pinnen, was men in staat op een korte tijdspanne bruggen van uiteenlopende overspanning samen te stellen. Als strategische brug, die in enkele uren tijd moest kunnen opgebouwd worden, terug gedemonteerd, getransporteerd en terug opgebouwd worden, is de betreffende brug vermoedelijk één van de laatste resterende en nog steeds in gebruik zijnde Baileybruggen uit de Tweede Wereldoorlog.

Na dit historische relict fietsen we verder naar Kaprijke waar we op het grote groene dorpplein genieten van een broodpudding. Gelukkig was de bakkerij gesloten. want als op de deur staat "Gesloten", dan moet je die openduwen.... zo toont ons een dorpsbewoner de relativteit van de dingen. Inderdaad, ondanks het feit dat het licht er uit is, komt er een bakkerin tevoorschijn die ons broodpudding verkoopt. Hihi...

We trekken verder richting het ons onbekende Bassevelde en Assenede. In de verte duiken de torens van de staalfabriek van Zelzate op. In Zelzate waren we voorheen enkel als passant op de E34. We zijn dan ook benieuwd. We steken de grote brug over het kanaal Gent-Terneuzen over en belanden in de dorpskern. Daar worden we opgewacht door het plassende meisje, Mietje Stroel, de plassende deugniet die plast waar het haar past. Ze is trouwens officieel verloofd met Manneke Pis.

Op een terras nemen we koffie. Naast ons zit postbode H. uit A. 54 jaar, nog 6 jaar te gaan bij de Post. Hij praat luid en betrekt iedereen in zijn discussie. We dwalen al zeer snel af naar bedenkingen over rijkdom en armoede en ... de vraag of er leven is na de dood. Zo'n vraag verwacht je niet bij de namiddagkoffie. Er kan nog altijd iets bij... hij vertrouwt ons toe dat hij ook wel blij zou zijn met een sexuele relatie, maar ja... met wie? Ik raad hem aan om even goed rond te kijken op het marktplein. Bij deze zorgen we dat we zo zo snel mogelijk weg zijn.

De laatste kilometers verlaten we het Meetjesland en komen we in het Waasland. We overnachten in Moerbeke. Aan de rand van het dorp liggen enkele mooie kreken. Ze herinneren er ons aan dat we nog altijd aan de kust zijn. Prachtig is dit gebied.

De route vind je hier: