Dag 18: van Han sur Lesse naar Waulsort
Raad ik het hotel "Le Grenier des Grottes" in Han sur Lesse aan? Neen. Het heeft zijn beste tijd gehad. Het personeel was wel vriendelijk en het avondeten was ook goed. De kamer vertoonde vreemde vochtplekken. En het ontbijt was in deze coronatijden eerder chaotisch te noemen. Iedereen werd verzocht naar het buffet te gaan, bubbel per bubbel, en daar werd je bediend door één medewerker. Al snel ontstond een wachtrij die zich uitstrekte over meerdere bubbels en tussen de tafels van de andere gasten door. Iedereen liep wat door mekaar op weg naar de koffiemachine. Het is geen ontbijt om je in deze tijden op je gemak te voelen. Bij het afrekenen vertel ik wat we zagen bij de andere 13 hotels. Hij lijkt helemaal niet geïnteresseerd. Soit. Ik kom hier niet meer.
Dan maar op weg richting Rochefort. We weten van onze vorige doortocht 2 jaar geleden dat deze streek zeer verraderlijk is voor fietsers. Het is een zeer geaccidenteerd reliëf en vaak gaan de wegen loodrecht op de hoogtelijnen, dus.... omhoog en omlaag. We gaan weer naar bij 300 meter hoogte. De warme klim in het Bois de Bohogne en de Rue des Tailles blijven we ons herinneren. Tegen de middag zijn we al moe getrapt. We hopen enige spirituele verlossing te vinden in de abdij van Chevetogne, maar dat zit er vandaag niet in. We bezoeken er de latijnse kerk en in de gangen bots ik warempel op orthodoxe priesters. Ik probeer nog met een vriendelijke bonjour maar ik krijg enkel een gefronste blik terug. Ik vrees dat mijn bekering niet voor vandaag zijn. De verlossing komt niet, in tegendeel, we mogen onmiddellijk weer klimmen. We storten ons op de volgende heuvelrug op een gebouwtje van de Watermaatschappij van de Condroz. Het gebouwtje biedt ons een mooie picknickplekje en uitzichtpunt. We trekken op onze hoogte wel de aandacht van de verbaasde voorbijrijdende chauffeurs.
We zien ook veel leuke zaken. Zoals de linde van Conjoux (de boom geldt als een van de oudste, grootste en dikste lindebomen van België. Men vermoedt dat de boom rond 1600 is opgeschoten. Op anderhalve meter hoogte is de linde 8,52 meter dik, de kroon heeft een spanwijdte van 26 meter en de hoogte bedraagt ongeveer 20 meter.)
Verder op en neer en weer de E411 over richting Foy Notre Dame. In Boisselles passeren we voorbij een manège. Onze eerste cafetaria vandaag! Natuurlijk pakken we de kans. Geflankeerd door twee uit de kluiten gewassen Staffordshire honden genieten we van de koffie en cola. Ik denk dat we best niet vertrekken zonder betalen:-) Grapje! Want de mensen zijn hier zeer vriendelijk.
Nog even doorbijten want we dalen terug af naar de bedding van de Lesse voor de laatste kilometers tot aan zijn monding in de Maas. We steken de Lesse over op enkele kilometers van Anseremme. Reeds van ver horen we gejoel en geroep. Wat is daar aan de hand. De oplossing komt snel. De Lesse zit vol kajakkers. Letterlijk, er is file. Dat hebben we nog nooit gezien. Dat zijn dus al die Nederlanders en Belgen die niet naar het buitenland getrokken zijn. Het is waarlijk een bijzonder amusant schouwspel.
In Anseremme komen we na 10 dagen fietsen terug aan de Maas. We verlieten deze rivier ettelijke kilometers geleden om naar Theux te fietsen bij Pierre-Philippe en Nathalie. En zijn we hier teug. Vanaf Anseremme gaan we een tiental kilometers stroomopwaarts tot aan Waulsort.
Daar slapen we in de B&B Panama Rio aan de oevers van de Maas. Hakuna Matata is hier het leitmotiv. Ik ben benieuwd.
Reacties
Een reactie posten