Dag 11: rustdag in La Roche

La Roche als rustdag. Er is genoeg te doen in en om deze toeristische trekpleister in het hart van de Ardennen. Hier waande ik me vaak in Roeselare of De Panne. West-Vlaams hoor je overal. Is het niet bij de toeristen in de straat, dan is het bij de caféuitbaters.

Deze morgen namen we ontbijt in ons hotel Le Luxembourg. De slaapplek heeft wel zijn beste jaren gehad en het sanitair kan wel een flinke upgrade gebruiken. Voor het ontbijt moeten we een mondmasker opzetten om de eetzaal binnen te gaan, maar daar staan de tafels dan weer zo dicht bijeen dat social distance wel een heel eng begrip wordt. Het wordt gecompenseerd door de oma die hier blijkbaar de plak zwaait. "Nog iets nodig?" vraagt ze hangend over je schouder.

Eerst een bezoek aan de feodale burcht bovenop de rots. 7 euro wordt er 6 euro met een kortingsbon van visitwallonia.be. We hebben niet gereserveerd maar mogen toch zonder probleem binnen. Wel je naam en telefoonnummer achterlaten op een blad.

Deze burcht ligt strategisch op een hoogte en bood een goede uitkijk op de Ourthe. Deze rivier werd vroeger bevaren en men vervoerde er leder, leisteen en hout op. En waar handelaars voorbijtrokken was het altijd interessant om de route te controleren. Zo kon je tol heffen en de passanten verplichten om hun goederen ook in jouw stad te koop aan te bieden.

Binnen wachten ons de obligate torens, gangen, terrassen, .... en ook een valkeniersshow. Het is de eerste na de lockdown en de vogels zijn blijkbaar iets ongeruster geworden nu het publiek er terug bij is. Het is wel een leuke voorstelling.

Na een lekkere sandwich aan de oever van de Ourthe trekken we langs wandelroute 1 naar Cielles, een dorpje bovenop de heuvels. Daar, midden in het gehucht dat amper 30 vaste inwoners telt, vinden we een terras. Het verwondert me dat er Ieperlink op de bierkaart staat. En inderdaad, de cafébaas is Dries uit Ieper en hij baat hier tijdens de zomermaanden een café uit. Dus, als je in La Roche komt, spring dan even bij Dries binnen in Cielles. Café du Forgeron.

Cielles is een verademing na La Roche. Tot diep in de bossen wordt je geconfronteerd met het gebulder van motoren en hun berijders die persé moeten bewijzen dat ze SNEL de heuvel opraken. Het is echt geen minuut stil. Misschien is het nu erger omdat het weekend is. Rust hoef je in La Roche niet te zoeken.

Op een bankje op helling genieten we van de avondzon. Op het grasveld voor ons staan van die "gymtoestellen". Is het het coronaspook dat ons bezig houdt? We observeren één toestel en tellen hoeveel voorbijgangers op dit ene halfuur voorbij komen en de handvatten vastgrijpen en eventjes het toestel uittesten. 21. Als je het zo bekijkt, dan kruip je als virus best op zo'n handvat.

Morgen stappen we weer onze fietsen op richting Bastogne. We hebben de bordjes gezien voor de Eurofietsroute 5 naar Luxembourg. Ik denk dat we die deze morgen eens uitproberen tot in Bastogne.