Dag 9: van Fays naar Coo

Vandaag weer een gevulde fietsdag van Fays nabij Theux tot aan de watevallen van Coo.

Pierre-Philippe en Nathalie kweten zich als rasechte B&B-uitbaaters van hun taak. We hadden een leuke avond, hebben lekker gegeten en konden onze vroegere vriendschapsband weer aanhalen. Bedankt!!!! Toffe mensen. Pierre-Philippe was zelfs bereid om ons vandaag te vergezellen tot in Coo. Hij reed wel, -laat ons een paard een paard noemen-, electrisch. Misschien was het zijn bedoeling om ons ook tot het "electrisme" te bekeren. Ik moet toegeven dat we hem vandaag af en toe enigsins jaloers bekeken. Zeker toen we ons na de aanvankelijke afdaling tot in Polleur geconfronteerd zagen met een gemene klim. Vandaar ging het verder via Tiège en daarna een stukje via de RAVEL tot in Hockai. We hoopten er een koffie te kunnen drinken, maar helaas pindakaas, café toe. Dan maar verder het bos in onder de E42 door, over een keienwegel, doorheen een ford, over een gammel houten brugje holder de bolder richting Malmédy. We hebben voor vandaag weer onze portie bospaden gehad. Het laatste stuk kwamen we weer op de Ravel terecht.

De ‘Réseau Autonome des Voies Lentes’ (RAVeL) is een comfortabel en veilig netwerk voor de trage weggebruiker. De groene wegen zijn aangelegd op jaagpaden en oude spoorlijnen. Dankzij de RAVeL kan je meer dan 2.000 km rustig door Wallonië fietsen. Het laatste stuk tot in Malmédy laat ons snel vorderen. Zo komen we zonder kleerscheuren op het plein voor de kathedraal waar we een lekker slaatje kunnen eten.

Weg uit Malmédy moeten we even de Raval richting Stavelot zoeken. We hebben de "oprit" gemist. We klimmen een steil, aarden pad op met onze fietsen tot boven op de tallud. Oef. Een dame in een rolstoel, op de Ravel, ziet ons ploeteren. "Monsieur, l'accès au Ravel c'est à 100 m d'ici". Ah ja....

Vlot gaat het verder doorheen bossen, door tunnels en over effen asfalt. Som langzaam klimmend soms dalend. Zo bereiken we Stavelot. Daar willen we niet voorbij rijden zonder de abdij te bezoeken. Met onze museumpas hebben we immers vrije toegang. Normaal moet in coronatijden op voorhand reserveren, maar het is er zo kalm dat we direct binnen mogen. De geschiedenis van de adbij, de regio, Poppon alias Pepijn,.... de ganse historie passeert de revue. En beneden in de kelders staan de historische bolides die ooit het circuit van Francorchamps onveilig maakten.

In de straten en in het museum hangen koppen van de Blancs Moussis. De oorsprong van de Blancs Moussis zou een edict zijn van prinsabt van de Abdij van Stavelot, Guillaume de Manderscheidt, die in 1499 zijn monniken het verbod oplegde om deel te nemen aan het carnaval. De inwoners van Stavelot, die toen al spotters waren, maakten dit verbod belachelijk door vanaf 1502 deel te nemen aan de feestelijkheden van het carnaval, gekleed met een witte monnikskap... gesierd met een lang neus.

Vanuit Stavelot gaan we weer de Ravel op voor de laatste 10 km tot in Coo. Vanaf hier gaat het goed naar beneden. Zo bereiken we met een stralende zonnetje en aangename temperaturen de toeristische trekpleister. We verblijven deze nacht in het hotel "Au Sommet de la Cascade". Heerlijke douche na weer een avontuurlijke dag.