Dag 13: van Bastogne naar Arlon

We hadden er een korte rit van 47 km kunnen van maken, maar de kwaliteit van de Eurovelo 5-route die we gisteren volgden deed ons anders beslissen. We gaan deze route verder volgen tot bijna in arlon.

Maar eerst ontbijt in ons hotel Léo Station. Apropos, het avondeten in het gelijknamige restaurant op de Place Mac Aucliff in Bastogne was heerlijk gisterenavond. Het onbijt is eveneens keuzerijk. Doch, na twee weken fietsen beperken we onze keuze steeds meer tot de keuzes die we ook thuis maken. Pistoleekes met boter en confituur.

Onze bagage vliegt helemaal achteraan in de opslagplaats van het hotel zodat we met lichte fietsn eerst en vooral een bezoek kunnen brengen aan het bekendste monument van Bastogne, de Mardasson. Het herdenkingsmonument annex museum voor de gebeurtenissen tijdens de Ardennenslag tijdens WO II. We hebben vooraf gereserveerd en komen precies op tijd aan het onthaal. Het museum is zeer didactisch en volledig en belicht de gebeurtenissen voor, tijdens en na de oorlog in en om Bastogne. De nadruk ligt natuurlijk ook op de inzet en moed van de Amerikaans troepen die deze streek grotendeels bevrijdden.

Na het museumbezoek gaan we natuurlijk nog eens op het stervormige monument.

Nog enkele boterkoeken kopen in Bastogne en dan kunnen we aan onze dagtocht beginnen. Inderdaad, geen 47 km maar wel 75 km vandaag. En we moeten toegeven, de route is inderdaad even mooi. Licht heuvelend, door kleine dorpen, langs riviertjes en door heel veel bos. Zoveel bos dat ik mijn hooikoorts niet onder bedwang kan houden en al niezend en snotterend de tocht afwerk. Straks denken ze nog dat ik covid heb. Even waan ik me in West-Vlaanderen. We passeren immers le Etangs de la Strange. Ik dacht dat het "strange" aan zee lag?:-)

We krijgen een selectie van ravels, oude tramlijnen en fietspaden voorgeschoteld. Ze rijden goed en vlot en zo komen we na 27 kilometer aan in Martelange. Kwamen we daar vroeger niet vaak voorbij, op weg naar Oostenrijk, om goedkoop te tanken? De ene kant is België, de andere kant het Groothertogdom Luxembourg. We rijden de grens over en om de hoek van de grote dranken- en tabakshandel gaan we verder op de Eurovelo 5 richting het voor mij mytische dorp Koetschette. Ik vond de naam van dit dorp als kind zo hilarisch dat het een van de referentiepunten bleef op elke reis richting Luxemburg. Maar, bij deze, is mijn standpunt nu definitief herzien. Vanaf Koetschette gaat de route immers omlaag. We zitten hier weer op 550 m hoogte en vanaf hier zakken we naar Redange toe. Heerlijk fietsen met machtige vergezichten. Zo mooi dat we niet anders kunnen doen dan stoppen en genieten op een bankje. Zalig! Het perfecte asfalt laat goede vooruitgang toe en we bereiken in de afdaling heel even ons reisrecord van 50km/uur. We mogen zelfs een oude 600m lange tunnen gebruiken.

In Eischen moeten we van de route en dan komt de afrekening. Vanaf Eischel gaat het 7 km omhoog richting Arlon en dus terug richting Koninkrijk België. Ahja, want zagen we die stad daarnet niet in de verte liggen op een hoogte? Zo komt het dat we rond 20 u moe en bezweet aankomen in de hoofdstad van de provincie Luxemburg. En pittashotel? Tuurlijk! En het smaakte.

Daarna nog even doorzetten tot aan ons hotel Arlux net buiten de stad. En nu maar de hooikoorts laten utisnotteren.

Zo komen we aan het zuidelijkste punt van onze reis. Vanaf morgen gaan we terug naar het noordwesten met als eerste stop Chiny.