Ora- Trento-Caldonazzo
Het ging vooruit deze voormiddag. Tegen twaalf uur zaten we al 32 km ver, maar onze tussenstop Trento was nog niet in zicht. Het weeral perfect aangelegde fietspad loopt grotendeels bovenop een dijk die de Adige verhindert te overstromen. Vroeger was dit hier vaak het geval waardoor de malariamug eertijds veelvuldig voorkwam.
In San Michele vieren ze mijn verjaardag zelfs met een 4-novemberstraat. Dank u wel daarvoor 😊
Het dal omsluit ons links en rechts met steile roodbruine rotswanden waartussen de Adige zijn weg zoekt. Even voor Trento maken we een zeer grote omweg rond een natuurreservaat. Veel natuur hebben we op die omweg niet gezien.
Trento was een mooie stad met heel wat palazzi. En de cirkel werd weer rond, want tegenover het terras waarop we onze spaghetti con pomodori i basilico verorberden stond het palazzo van de Fuggers. Je weet wel, de familie die we eerder op onze reis in Augsburg ontmoetten in de Fuggerei, Europa's oudste sociale woonwijk. Het fortuin van deze familie was en is enorm. Getuige dit paleis hier in het hart van Trento.
De stad staat vol mooie gebouwen, kerken en pleinen. Jammer dat onze tijd zo beperkt is. We mogen trouwens niet binnen in de dom omdat we een short dragen en de schouders van Ria niet bedekt zijn. De afgezanten van God zijn niet afgestemd op fietsers.
Na Trento volgt een lastige klim. Het begint al in de stad met enkele kilometers aan 6, 9 en soms even 13% omhoog. En dat bij 32 graden. Het was verdomd zwaar. Afstappen kon, maar dan geraak je bijna niet meer op de trappers. We zweten ons omhoog en eindelijk, na Cognola, kunnen we even weer op adem komen. Bij de start van de afdaling naar Perigine stuitten we op een gerestaureerde bunker uit de Oostenrijks - Hongaarse tijd. De moeite voor een klein bezoekje.
Vandaar transpireren we ons verder naar Perigine en het meer van Caldonazzo.
74 km hebben we afgelegd en daarmee zijn op twee dagreizen van Venetië terechtgekomen: Caldonazzo.
In San Michele vieren ze mijn verjaardag zelfs met een 4-novemberstraat. Dank u wel daarvoor 😊
Het dal omsluit ons links en rechts met steile roodbruine rotswanden waartussen de Adige zijn weg zoekt. Even voor Trento maken we een zeer grote omweg rond een natuurreservaat. Veel natuur hebben we op die omweg niet gezien.
Trento was een mooie stad met heel wat palazzi. En de cirkel werd weer rond, want tegenover het terras waarop we onze spaghetti con pomodori i basilico verorberden stond het palazzo van de Fuggers. Je weet wel, de familie die we eerder op onze reis in Augsburg ontmoetten in de Fuggerei, Europa's oudste sociale woonwijk. Het fortuin van deze familie was en is enorm. Getuige dit paleis hier in het hart van Trento.
De stad staat vol mooie gebouwen, kerken en pleinen. Jammer dat onze tijd zo beperkt is. We mogen trouwens niet binnen in de dom omdat we een short dragen en de schouders van Ria niet bedekt zijn. De afgezanten van God zijn niet afgestemd op fietsers.
Na Trento volgt een lastige klim. Het begint al in de stad met enkele kilometers aan 6, 9 en soms even 13% omhoog. En dat bij 32 graden. Het was verdomd zwaar. Afstappen kon, maar dan geraak je bijna niet meer op de trappers. We zweten ons omhoog en eindelijk, na Cognola, kunnen we even weer op adem komen. Bij de start van de afdaling naar Perigine stuitten we op een gerestaureerde bunker uit de Oostenrijks - Hongaarse tijd. De moeite voor een klein bezoekje.
Vandaar transpireren we ons verder naar Perigine en het meer van Caldonazzo.
74 km hebben we afgelegd en daarmee zijn op twee dagreizen van Venetië terechtgekomen: Caldonazzo.
Oei, twee dagreizen van Venetië. 't Begint serieus te korten. Ook tof, het idee om in dagreizen te praten lijkt voor 21ste eeuwers iets middeleeuws. Hier is't ook erg warm 38°C vandaag. Met Johan Verminnen op de achtergrond die zingt van "Vakantie in mijn straat" is 't samen met jullie blog ook nog een beetje vakantie. Groetjes en blijven genieten hé! Vanwege Broere.
BeantwoordenVerwijderen