Maandag 8 augustus – Sankt Goar - Guntersblum, 81 km. Vertrokken om 9:44 u, aankomst om 18:15 U
Maandag 8 augustus – Sankt Goar - Guntersblum, 81 km. Vertrokken om 9:44 u, aankomst om 18:15 U.
Vandaag gaan we een stuk verder langs de Rijn, maar de grote rivier verlaten we tijdelijk. Vanaf Ingelheim maken we immers een scherpe bocht zuidwaarts en gaan we doorheen Rheinhessen, een zacht glooiend heuvelland met zonnebloemvelden, wijngaarden en "Gutsschenke" waar je lokale wijn kunt proeven.
Eerst echter nog een stukje Rijn met als een van de hoogtepunten Bacharach. Reeds in de middeleeuwen was deze stad wereldbekend als hoofdplaats voor de wijnopslag aan de Middenrijn, de Nahe en de Rheingau.
Bacharach is het toeristisch centrum van de agglomeratie. Het middeleeuws stadsbeeld met de oude versterkingen, de burcht Stahleck, de gotische Wernerkapel en de ruïne Stahlberg in de stadswijk Steeg schenken het geheel een charmante indruk.
En we zitten ook bij de legendarische Loreley.
In de geschiedenis zijn veel schepen bij de Loreley verongelukt. De Rijn is er hier op zijn smalst (slechts 113 meter), maar met 25 meter ook op zijn diepst. Bovendien staat er een gevaarlijke stroming. Hoewel de gevaarlijkste stukken van de Loreley al in de jaren dertig zijn verwijderd, wordt de scheepvaart ook heden ten dage nog voor de passage gewaarschuwd. Nog in januari 2011 zorgde een ongeluk met een schip met 2400 ton zwavelzuur voor grote problemen. Dat de doorvaart ook vandaag niet risicoloos is, merken we zelf ter hoogte van Kaub. Een tankschip is er in moeilijkheden geraakt en zit vast op een stroomversnelling. Een tweede tanker en twee sleepboten proberen het schip weer vlot te trekken, maar het lijkt niet echt te vlotten. Arme kapitein. Hopelijk is het schip goed verzekerd.
Aan de Loreley is ook een bekend volksverhaal verbonden.
Volgens de legende zouden er ooit nimfen rond de Rijn gewoond hebben. Toen de mensen de oevers begonnen te bevolken werden ze echter verjaagd. Slechts één nimf bleef achter. Zij kon geen afscheid nemen van de Rijn en vestigde zich op de hoge rots, vanwaar zij zicht had over de hele rivier. Met haar prachtige, treurige zang, haar schoonheid en haar lange, gouden haren wist zij de schippers te betoveren, die de aandacht voor hun schepen verloren en door de sterke stroom op de rotsen liepen. Velen verloren hierbij het leven.
Rond Ingelheim, waar we Rheinhessen intrekken, wordt lekkere Frühburgunder en Spätburgunder verbouwd. Doch het eerste wat opvalt bij het binnenrijden van de stad zijn de schoorstenen van de Boehringer-Ingelheim fabriek. Het stadsdeel waar we neerstrijken voor het middagmaal ziet er modern uit. Spaanse gehaktballetjes met pasta smaken er wel heerlijk.
Om onze slaap plek te bereiken moeten we de fiersroute verlaten en doorheen graan- en windmolenvelden ploeteren we ons een weg over dal en vallei. Een ijsje in Nieder-olm doet ons de hitte even vergeten. Verder gaan we omhoog tot we in Uelversheim een hoogtepunt bereiken. Vanop de heuveltop opent zich een prachtig panorama over de wijdde Rijnvallei. Indrukwekkend mooi en spectaculair. De compensatie voor het klimmen komt onder de vorm van een zeer lange afdaling over perfect asfalt. 35, 40,... 46 per uur naar beneden, Guntersblom binnen.
We worden in Guntersblum verwacht in Pension Zur Schlummerstube. Een warm welkom, een mooie kamer en een goede douche. Meer moet dat niet zijn😊
Vandaag gaan we een stuk verder langs de Rijn, maar de grote rivier verlaten we tijdelijk. Vanaf Ingelheim maken we immers een scherpe bocht zuidwaarts en gaan we doorheen Rheinhessen, een zacht glooiend heuvelland met zonnebloemvelden, wijngaarden en "Gutsschenke" waar je lokale wijn kunt proeven.
Eerst echter nog een stukje Rijn met als een van de hoogtepunten Bacharach. Reeds in de middeleeuwen was deze stad wereldbekend als hoofdplaats voor de wijnopslag aan de Middenrijn, de Nahe en de Rheingau.
Bacharach is het toeristisch centrum van de agglomeratie. Het middeleeuws stadsbeeld met de oude versterkingen, de burcht Stahleck, de gotische Wernerkapel en de ruïne Stahlberg in de stadswijk Steeg schenken het geheel een charmante indruk.
En we zitten ook bij de legendarische Loreley.
In de geschiedenis zijn veel schepen bij de Loreley verongelukt. De Rijn is er hier op zijn smalst (slechts 113 meter), maar met 25 meter ook op zijn diepst. Bovendien staat er een gevaarlijke stroming. Hoewel de gevaarlijkste stukken van de Loreley al in de jaren dertig zijn verwijderd, wordt de scheepvaart ook heden ten dage nog voor de passage gewaarschuwd. Nog in januari 2011 zorgde een ongeluk met een schip met 2400 ton zwavelzuur voor grote problemen. Dat de doorvaart ook vandaag niet risicoloos is, merken we zelf ter hoogte van Kaub. Een tankschip is er in moeilijkheden geraakt en zit vast op een stroomversnelling. Een tweede tanker en twee sleepboten proberen het schip weer vlot te trekken, maar het lijkt niet echt te vlotten. Arme kapitein. Hopelijk is het schip goed verzekerd.
Aan de Loreley is ook een bekend volksverhaal verbonden.
Volgens de legende zouden er ooit nimfen rond de Rijn gewoond hebben. Toen de mensen de oevers begonnen te bevolken werden ze echter verjaagd. Slechts één nimf bleef achter. Zij kon geen afscheid nemen van de Rijn en vestigde zich op de hoge rots, vanwaar zij zicht had over de hele rivier. Met haar prachtige, treurige zang, haar schoonheid en haar lange, gouden haren wist zij de schippers te betoveren, die de aandacht voor hun schepen verloren en door de sterke stroom op de rotsen liepen. Velen verloren hierbij het leven.
Rond Ingelheim, waar we Rheinhessen intrekken, wordt lekkere Frühburgunder en Spätburgunder verbouwd. Doch het eerste wat opvalt bij het binnenrijden van de stad zijn de schoorstenen van de Boehringer-Ingelheim fabriek. Het stadsdeel waar we neerstrijken voor het middagmaal ziet er modern uit. Spaanse gehaktballetjes met pasta smaken er wel heerlijk.
Om onze slaap plek te bereiken moeten we de fiersroute verlaten en doorheen graan- en windmolenvelden ploeteren we ons een weg over dal en vallei. Een ijsje in Nieder-olm doet ons de hitte even vergeten. Verder gaan we omhoog tot we in Uelversheim een hoogtepunt bereiken. Vanop de heuveltop opent zich een prachtig panorama over de wijdde Rijnvallei. Indrukwekkend mooi en spectaculair. De compensatie voor het klimmen komt onder de vorm van een zeer lange afdaling over perfect asfalt. 35, 40,... 46 per uur naar beneden, Guntersblom binnen.
We worden in Guntersblum verwacht in Pension Zur Schlummerstube. Een warm welkom, een mooie kamer en een goede douche. Meer moet dat niet zijn😊
Reacties
Een reactie posten