Maandag 22/8/2016. Mals - Merano. 76 km
Een staalblauwe hemel, wolkenloze sneeuwtoppen en een klaterende rivier naast het hotel. Wat een heerlijke manier om wakker te worden. Daarbij een ontbijt met lekkere koffie en Vintschgers, platte volkoren broodjes met kummel, de lokale specialiteit. De dag begint goed.
Wat een heerlijk dal om te fietsen... in deze richting. Uitstekend aangeduid. Duidelijk bewegwijzerd. Effen asfalt en verkeersvrije fietspaden. En wat een zicht. Bergen. Sneeuwtoppen. Appelboomgaarden. Leuke dorpen (Laatsch) en stadjes met intacte verdedigingsmuren (Glurns). Vanaf Glurns tot Prad zitten we letterlijk op een fietssnelweg of eerder traagweg. Overal fietsers in alle maten en gewichten. Het lijkt een rollende band van tweewielers. Stoppen kan je enkel als je een uitrit vindt. Bijzonder grappig!
Rechts van ons glinsteren heel hoog en ver de gletsjers rond de Stelviopas, een paradijs voor fietsfanaten. Ik denk dat we vandaag een kapitaal aan fietsmateriaal voorbij hebben zien flitsen.
We hebben al veel gefietst, maar nog nooit hebben we zo'n lange afdaling gemaakt. In feite komt het er op neer dat we de ganse dag afdaalden, enkele uitzonderingen niet te na gesproken. We vertrokken deze morgen op 900 meter hoogte en zweefden op onze fietsen naar het op 300 meter hoogte gelegen Merano.
Duizenden tonnen appelen waaronder de bijna purperkleurige SudTiroler variëteit, vergezellen ons op het volledige traject. Het fruit is bijna plukrijp. Misschien komen deze appelen ook op onze tafel terecht.
We volgen de Etsch ofwel Adige, die zich onstuimig steeds dieper een weg naar de vlakte zoekt. Prachtige kleine kerkparels zoals de Spitalkirche in Latsch met heel bijzondere fresco's.
De dag eindigt met het mooiste fietspad die we ooit zagen. Vanaf Algund gaat het met een magnifiek uitzicht op Merano razendsnel naar beneden. Voor de fietsers werden zelfs haarspeldbochten aangelegd met perfecte asfalt en eenmaal beneden krijgen we naast de snelweg een eigen fietsstrook voor onze wielen geschoven. Ongelooflijk mooi om zo de stad binnen te fietsen. Maar daarna kom je snel in het drukke verkeer terecht. Back to reality.
We zijn 1295 km onderweg. Morgen lassen we een rustdag in. Daarna gaan we over Ora, Caldonazzo en Bassano de Grappa verder naar Venetië.
Conclusie van dit traject en deze regio: hier komen we terug met of zonder fiets. Het is absoluut de moeite waard. Doen!
Wat een heerlijk dal om te fietsen... in deze richting. Uitstekend aangeduid. Duidelijk bewegwijzerd. Effen asfalt en verkeersvrije fietspaden. En wat een zicht. Bergen. Sneeuwtoppen. Appelboomgaarden. Leuke dorpen (Laatsch) en stadjes met intacte verdedigingsmuren (Glurns). Vanaf Glurns tot Prad zitten we letterlijk op een fietssnelweg of eerder traagweg. Overal fietsers in alle maten en gewichten. Het lijkt een rollende band van tweewielers. Stoppen kan je enkel als je een uitrit vindt. Bijzonder grappig!
Rechts van ons glinsteren heel hoog en ver de gletsjers rond de Stelviopas, een paradijs voor fietsfanaten. Ik denk dat we vandaag een kapitaal aan fietsmateriaal voorbij hebben zien flitsen.
We hebben al veel gefietst, maar nog nooit hebben we zo'n lange afdaling gemaakt. In feite komt het er op neer dat we de ganse dag afdaalden, enkele uitzonderingen niet te na gesproken. We vertrokken deze morgen op 900 meter hoogte en zweefden op onze fietsen naar het op 300 meter hoogte gelegen Merano.
Duizenden tonnen appelen waaronder de bijna purperkleurige SudTiroler variëteit, vergezellen ons op het volledige traject. Het fruit is bijna plukrijp. Misschien komen deze appelen ook op onze tafel terecht.
We volgen de Etsch ofwel Adige, die zich onstuimig steeds dieper een weg naar de vlakte zoekt. Prachtige kleine kerkparels zoals de Spitalkirche in Latsch met heel bijzondere fresco's.
De dag eindigt met het mooiste fietspad die we ooit zagen. Vanaf Algund gaat het met een magnifiek uitzicht op Merano razendsnel naar beneden. Voor de fietsers werden zelfs haarspeldbochten aangelegd met perfecte asfalt en eenmaal beneden krijgen we naast de snelweg een eigen fietsstrook voor onze wielen geschoven. Ongelooflijk mooi om zo de stad binnen te fietsen. Maar daarna kom je snel in het drukke verkeer terecht. Back to reality.
We zijn 1295 km onderweg. Morgen lassen we een rustdag in. Daarna gaan we over Ora, Caldonazzo en Bassano de Grappa verder naar Venetië.
Conclusie van dit traject en deze regio: hier komen we terug met of zonder fiets. Het is absoluut de moeite waard. Doen!
Hmmmmm, ik kan me zo in de fotookes verplaatsen ... zeker als 't bergaf is :-)!
BeantwoordenVerwijderenGeniet er met volle teugen van! Dat is nog een keer nieuwe ervaringen opdoen om er het ganse jaar mooie herinneringen aan te hebben. Groetjes en bedankt voor 't telefoontje. Je broere.
de mooie foto van de spoorweg die rechtdoor de berg op gaat, daar hebben wij ook gestaan en een foto gemaakt plezant om terug te zien ontroerend!
BeantwoordenVerwijderenDe wereld is klein en wegen kruisen mekaar...
BeantwoordenVerwijderen