Dag 13: Agde- Alignan du Vent - vandaag 60 km
We zijn deze morgen zonder probleem uit de camping Neptune vertrokken. Het was wel weer wennen aan de Turkse wc's. Je weet wel, die gaten in de grond waar je dan boven moet hangen. De croissants en de lekkere koffie maakten alles goed.
Vanuit Agde wilden we de Herault oversteken richting Vias, maar ondanks de raadgevingen van passanten eindigden we toch weer op de snelweg. De fransen zijn ongelooflijk goed in het bouwen van fietspaden die je op het verkeerde spoor brengen.
Hoe dan ook, we fietsen helemaal terug naar de stad Agde en daar vinden we dan de brug over de Herault. Onze hoop is nog enkele mooie stranden te vinden maar alles wat we vinden zijn overdrukke badplaatsen (Vias Plage). Opeens komen we aan het Canal du Midi. Eerst twijfelen we nog of dit wel de goede weg is, want het pad is vol putten en is een excellent speelterrein voor terreinfietsen. Maar twee ons tegemoet rijdende caminofietsers stellen ons gerust.
Het Canal du Midi staat met zijn sluizen en bouwwerken op de werelderfgoedlijst van Unesco. Het was inderdaad in de 19e eeuw een huzarenstuk om de Atlantische met de Middellandse kust te verbinden via een kanaal. Nu bieden de jaagpaden plaats voor fietspaden.
Het zandpad maakt na enkele kilometers plaats voor mooie asfalt. Op een leuke en mooie manier komen we in Béziers. Eigenlijk hadden we nog wat langer op het jaagpad moeten blijven. We zijn er te snel afgegaan en daardoor reden we enkele kilometers op een drukke departementale weg. Bij het binnenrijden van de stad zien we links een gigantische shoppinghall Polygone. Tijd om te eten. Vermits we onze fietsen nooit achterlaten stappen we het gigantische gebouw, zeg maar paleis binnen. 4 verdiepingen winkels en.... de restaurants zitten op het bovenste verdiep. Aan het onthaal vraag ik of we onze fietsen mogen meenemen. De juffrouw antwoordt overtuigend "ja". Wij in de lift met onze fietsen, naar boven en ja... een zee aan snackbars en restaurants op een enorm boventerras. We zijn maar tien meter verder of daar staat al een bewakingsagent voor onze neus. "Que venez vous faire ici?". Tja... Eten natuurlijk. Als rasechte clochards worden we weggejaagd. Béziers heeft het nu al bij ons verworven.
We vinden onze gading dan bij een omelet met friet en sla (nerven) in de stad.
Béziers (Besièrs in het Occitaans) is een stad in het zuiden van Frankrijk, in de Languedoc. De stad is een onder-prefectuur van het departement van de Hérault (nr 34). Ze telt ongeveer 70.000 inwoners, Biterrois genoemd.
Door Béziers stroomt de rivier de Orb en het Canal du Midi.
Béziers leeft vooral van toerisme en wijnproductie.
Béziers is historisch vooral bekend om het Bloedbad van Béziers op 22 juli 1209 tijdens de eerste Albigenzische Kruistocht. Op die dag konden de kruisvaarders onverwachts de stad innemen. Op de vraag hoe men de ketters kon herkennen van de katholieken, antwoordde de pauselijke gezant "Tuez-les tous, Dieu reconnaîtra les siens." Dood hen allen, God zal de zijnen herkennen. Daarop werden 20.000 mannen, vrouwen en kinderen afgemaakt en de platgebrand.
Onze uittocht uit Béziers verloopt vlotter en rond 17 uur bereiken we Alignan du Vent. Daar, bovenop de heuveltop, staat een windmolen met daarnaast een camping. Het mooie uitzicht krijgen we er gratis bij. Tijd om de bbq te gebruiken.
Vanuit Agde wilden we de Herault oversteken richting Vias, maar ondanks de raadgevingen van passanten eindigden we toch weer op de snelweg. De fransen zijn ongelooflijk goed in het bouwen van fietspaden die je op het verkeerde spoor brengen.
Hoe dan ook, we fietsen helemaal terug naar de stad Agde en daar vinden we dan de brug over de Herault. Onze hoop is nog enkele mooie stranden te vinden maar alles wat we vinden zijn overdrukke badplaatsen (Vias Plage). Opeens komen we aan het Canal du Midi. Eerst twijfelen we nog of dit wel de goede weg is, want het pad is vol putten en is een excellent speelterrein voor terreinfietsen. Maar twee ons tegemoet rijdende caminofietsers stellen ons gerust.
Het Canal du Midi staat met zijn sluizen en bouwwerken op de werelderfgoedlijst van Unesco. Het was inderdaad in de 19e eeuw een huzarenstuk om de Atlantische met de Middellandse kust te verbinden via een kanaal. Nu bieden de jaagpaden plaats voor fietspaden.
Het zandpad maakt na enkele kilometers plaats voor mooie asfalt. Op een leuke en mooie manier komen we in Béziers. Eigenlijk hadden we nog wat langer op het jaagpad moeten blijven. We zijn er te snel afgegaan en daardoor reden we enkele kilometers op een drukke departementale weg. Bij het binnenrijden van de stad zien we links een gigantische shoppinghall Polygone. Tijd om te eten. Vermits we onze fietsen nooit achterlaten stappen we het gigantische gebouw, zeg maar paleis binnen. 4 verdiepingen winkels en.... de restaurants zitten op het bovenste verdiep. Aan het onthaal vraag ik of we onze fietsen mogen meenemen. De juffrouw antwoordt overtuigend "ja". Wij in de lift met onze fietsen, naar boven en ja... een zee aan snackbars en restaurants op een enorm boventerras. We zijn maar tien meter verder of daar staat al een bewakingsagent voor onze neus. "Que venez vous faire ici?". Tja... Eten natuurlijk. Als rasechte clochards worden we weggejaagd. Béziers heeft het nu al bij ons verworven.
We vinden onze gading dan bij een omelet met friet en sla (nerven) in de stad.
Béziers (Besièrs in het Occitaans) is een stad in het zuiden van Frankrijk, in de Languedoc. De stad is een onder-prefectuur van het departement van de Hérault (nr 34). Ze telt ongeveer 70.000 inwoners, Biterrois genoemd.
Door Béziers stroomt de rivier de Orb en het Canal du Midi.
Béziers leeft vooral van toerisme en wijnproductie.
Béziers is historisch vooral bekend om het Bloedbad van Béziers op 22 juli 1209 tijdens de eerste Albigenzische Kruistocht. Op die dag konden de kruisvaarders onverwachts de stad innemen. Op de vraag hoe men de ketters kon herkennen van de katholieken, antwoordde de pauselijke gezant "Tuez-les tous, Dieu reconnaîtra les siens." Dood hen allen, God zal de zijnen herkennen. Daarop werden 20.000 mannen, vrouwen en kinderen afgemaakt en de platgebrand.
Onze uittocht uit Béziers verloopt vlotter en rond 17 uur bereiken we Alignan du Vent. Daar, bovenop de heuveltop, staat een windmolen met daarnaast een camping. Het mooie uitzicht krijgen we er gratis bij. Tijd om de bbq te gebruiken.
Reacties
Een reactie posten