Dag 11: Bischofshofen-Dorfgastein

Villa Inge zorgde voor weldoende nachtrust voor deze 4 fietsers. De jaren 50 zorgden voor ruimte, oude meubelen en zicht op de ruwe bergen. Een perfect onbijt zorgde voor het perfecte startschot. Nou, bijna. 

Het is vandaag 15 augustus, Maria Hemelvaart en dus absolute feestdag en rustdag hier in Oostenrijk. Alle winkels en bakkerijen dicht. Enkel tanksstations kunnen ons aan water helpen. We hebben nochtans ook elders gezocht. Nadat we enkele kilometer de Salzach volgden zijn we het centrum van Sankt Johann in Pongau binnengereden, of lees, binnengeklommen. Tot helemaal boven, in de hoop een bakkerij of winkel te vinden. Het enige wat we nog hoger vonden dan de kerk... was een tankstation. Met water. Direct twee grote flessen meegepikt.

Weer helemaal naar beneden gerold, richting rivier en dan weer verder zuidwaarts. Tot we plots een affiche zien voor de Liechtensteinklamm. Een waterspuwende kloof doorheen het rotsmassief. 4 * 4 euro voor een uur natuurschoon. En t was de moeite. Over duizekingwekkende  houten trappen en balustrades boven de kolkende rivier. Er geraken was fietstechnisch niet gemakkelijk. Tientallen auto's proberen zoals steeds de dichtsbij gelegen parkeerplaats te bereiken. Het gewriemel kost hen meer tijd dan moesten ze honderd meter verder gestaan hebben. Steek er nog enkele Italiaanse bussen tussen en je ziet in welke verkeersknoop we daar onze weg naar boven moesten zoeken. Daarbovenop verkoos de ketting van Kathleen's fiets om er weer even naast te schieten. En zoiets is NOOIT leuk.

Met de feestdag in het achterhoofd hebbn we in lokale afspanning ook onmiddellijk onze buikjes gevuld. Snacks, maar buikvullend.

Pas om half drie geraakten we weer op onze fietsen en op de volgende klim. We hebben een admenbenemend avontuur voor de neus. De anderhalve kilometer lange Klammtunnel. Het boekje waarschuwde ons al. We delen de tunnel me het autoverkeer, zij het op een afzonderlijke fietsstrook. We trekken voor alle zekerheid onze fluojasjes aan en ... onze neuzen op. Het viel al bij al nog mee, maar hebben toch onze neuzen even extra hard gesnoten.

Vanaf dan gaat het gezwind tot in Dorfgastein in het Gasteinertal. En daar houden we na 40 kilometer halt in Gasthof Posauner. De boerensla smaakte ' s avonds heerlijk bij het plaatselijke restaurant. Het witbier ook.

Het is dan wel maar 40 kilometer, maar we hebben mooie dingen gezien en we zijn weer even moe.

Sent from Samsung tablet

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Van Antwerpen naar de Waddenzee: dag 14

Afbeelding
  We keken er al lang naar uit: een bezoek aan een van de Waddeneilanden. We kozen voor Terschelling omdat die met de boot makkelijk te bereiken is vanuit Harlingen. In vogelvlucht is de afstand slechts 25 kilometer, maar de boot doet er twee uur over. Continu slalommen we tussen de zandbanken en zoeken we de vaargeul tussen de rood-groene betonning. Het is een leuke overtocht. In de verte zie we nog net de toppen van Texel, de duinen van Vlieland en steeds beter de hoogtes van Terschelling. We meren aan in West-Terschelling vanwaar we via de zuidelijke dijk nog fietsen tot in Midsland. Zo zien we de Waddenzee en na de doorsteek naar het noordelijk strand, komen we aan het Noordzeestrand. Het is nog zonnig maar wel weer veel wind. Maar we laten het niet aan ons hart komen en springen het zeewater in. Zalig om in de golfslag te zwemmen. We moeten op tijd terug in de haven zijn, dus via het duin-en bosgebied in het midden van het eiland keren we terug naar West-Terschelling. Nog even tij
Read more »

Nieuwe fietsen... Batavus Apache Supreme

Onze vorige expeditie, richting Santiago de Compostela, verliep niet zonder technische mankementen.  Vooral de versnellingen van Ria en mijn fiets bleken helemaal niet kwalitatief genoeg.  We reden toen met een Phoenix Sprinter, da's een submerk van Batavus. De fietsen bleken met hun 21 kilogram trouwens ook veel te zwaar. Zoals het betaamt startten we een beperkte marktstudie :-) Uiteindelijk kwamen we weer bij Batavus uit, maar dit keer kozen we voor een degelijke fiets: de Batavus Apache Supreme met een volledig Shimano Deore versnellingsapparaat. Dit weekend mochten we de nieuwe rijwielen ophalen bij onze fietsenboer en het moet gezegd, ze rijden veel lichter dan onze Phoenix.  Het schakelen gaat moeiteloos en de 5 uitgewonnen kilo's laten zich duidelijk voelen.  We geven er wel een bepaald comfort voor op: de vering verdween. Ook de naafdynamo laten we achterwege want we opteren voor LED-lampen op batterijen. Kathleen en Hannelore houden hun fietsen want ze hadden vorige k
Read more »

Verkenning van het Gardameer, dag 10

Afbeelding
  Heerlijk kajakken op het Lago di Ledro, enkele kilometers verwijderd van het Gardameer. Minder druk, mooie kleur van het water en perfect kajakweer. Met watertemperatuur waarbij je zonder thermische shock gewoon het water ingaat. Zalig. Wel even moeten schuilen voor een regenbui, maar daarvoor kwam het terras van de campingbar precies op tijd. Koffie drinken terwijl je kijkt naar de vallende regen. Romantisch hé Op de terugweg nog even de bordjes gevolg naar het Lago di Tenno. Veel kleiner wateroppervlak maar heel intens van kleur.
Read more »