Dag 6: Noireau sur Noireau - Saint Fraimbault
Dag 6: Noireau sur Noireau - Saint Fraimbault 63 km
Onbekende plaatsen kunnen toch histories verbergen. Condé is de geboorteplaats van Dumont d'Urville, de ontdekker van Adelaide. En op de lokale begraafplaats vind je nog de graven van de slachtoffers van het bombardement van 6 juni 44 door de Amerikanen. Ze verwittigden de bewoners op voorhand met strooibriefjes, maar die belandden 5 km verderop. Tegen dat een fietser de boodschap naar het dorp bracht vielen de eerste bommen al. 200 doden was het resultaat.
Het wordt een zware voormiddag. Voortdurend korte klimmetjes om daarna kort te kunnen genieten van de afdaling. En daarna....weer omhoog. Pffff.... Toch komen we tegen de middag na 20 km in Flers. Tijd voor een koffie. Ik neem er ook nog gevulde aubergine bij. Kwestie van de sfeer er in te houden.
3 km verder komen we op de oude spoorwegbedding ( een overblijfsel van de metaalindustrie en de in deze ondergrond aanwezige ertsen). Resten ervan zien we in de vrij toegankelijke hoogovens van de Forges de Varenne.
Deze streek was vroeger bekend als 'le pays de gueules rouges'. De vlakke grindweg brengt ons snel naar Domfront, een ommuurde middeleeuwse stad. 'Une petite grimpette' staat in de routegids. Santé zeg, zo'n klauterpartij! Maar...we geraakten met onze zwaarbeladen fietsen zowaar boven.
Het 1000-jarige kasteel torent hoog boven je uit. Gebouwd door de 3de zoon van Willem de Veroveraar, bezocht door Henri II Plantagenet, Richard Leeuwenhart, Jan zonder Land, koning Henri August, door Eleonore van Aquitanie, Louis I,... alle grote Franse personages kwamen hier voorbij. Hier fluisteren de muren geschiedenis.
Nu begrijpen we ook de reden van onze klimpartijen. We staken een granietrotszone door die van oost naar west gaat, de Marche.
Ook de kerk van Domfront is de moeite. Daterend uit de jaren 30 van de 20ste eeuw is ze op Byzantijns model gebouwd uit gewapend beton. De vele glasramen laten goudkleurig licht binnen.
Nog een kleine crêpe met beurre salé en we zijn weer weg, nog enkele kilometers langsheen de spoorwegbedding. Bijna vergeten we onze mascotte, Muis alias Mousterix, op een wegwijzer.
We eindigen de dag niet zonder nog wat klimmen om de vallei van de Varenne uit te komen naar Saint-Fraimbault. Onze eerste kampeerstop. Lijkt een leuke camping. Er is zelfs accordeonmuziek van de guingette....
Onbekende plaatsen kunnen toch histories verbergen. Condé is de geboorteplaats van Dumont d'Urville, de ontdekker van Adelaide. En op de lokale begraafplaats vind je nog de graven van de slachtoffers van het bombardement van 6 juni 44 door de Amerikanen. Ze verwittigden de bewoners op voorhand met strooibriefjes, maar die belandden 5 km verderop. Tegen dat een fietser de boodschap naar het dorp bracht vielen de eerste bommen al. 200 doden was het resultaat.
Het wordt een zware voormiddag. Voortdurend korte klimmetjes om daarna kort te kunnen genieten van de afdaling. En daarna....weer omhoog. Pffff.... Toch komen we tegen de middag na 20 km in Flers. Tijd voor een koffie. Ik neem er ook nog gevulde aubergine bij. Kwestie van de sfeer er in te houden.
3 km verder komen we op de oude spoorwegbedding ( een overblijfsel van de metaalindustrie en de in deze ondergrond aanwezige ertsen). Resten ervan zien we in de vrij toegankelijke hoogovens van de Forges de Varenne.
Deze streek was vroeger bekend als 'le pays de gueules rouges'. De vlakke grindweg brengt ons snel naar Domfront, een ommuurde middeleeuwse stad. 'Une petite grimpette' staat in de routegids. Santé zeg, zo'n klauterpartij! Maar...we geraakten met onze zwaarbeladen fietsen zowaar boven.
Het 1000-jarige kasteel torent hoog boven je uit. Gebouwd door de 3de zoon van Willem de Veroveraar, bezocht door Henri II Plantagenet, Richard Leeuwenhart, Jan zonder Land, koning Henri August, door Eleonore van Aquitanie, Louis I,... alle grote Franse personages kwamen hier voorbij. Hier fluisteren de muren geschiedenis.
Nu begrijpen we ook de reden van onze klimpartijen. We staken een granietrotszone door die van oost naar west gaat, de Marche.
Ook de kerk van Domfront is de moeite. Daterend uit de jaren 30 van de 20ste eeuw is ze op Byzantijns model gebouwd uit gewapend beton. De vele glasramen laten goudkleurig licht binnen.
Nog een kleine crêpe met beurre salé en we zijn weer weg, nog enkele kilometers langsheen de spoorwegbedding. Bijna vergeten we onze mascotte, Muis alias Mousterix, op een wegwijzer.
We eindigen de dag niet zonder nog wat klimmen om de vallei van de Varenne uit te komen naar Saint-Fraimbault. Onze eerste kampeerstop. Lijkt een leuke camping. Er is zelfs accordeonmuziek van de guingette....
Reacties
Een reactie posten