Van Antwerpen naar de Waddenzee: dag 9
Hoe kan ik een boodschap nalaten zonder in herhaling te vallen? Straks denken jullie dat we aan de jointjes zitten omdat we alles op deze reis leuk, boeiend en interessant vinden
En toch… we houden vol. Na 418 km fietsen blijven we blij met de gekozen bestemming: Nederland.
Deze morgen
genoten
we in de museum-B&B in Deventer van het ontbijt aan een rijk gedecoreerde tafel samen met drie andere gasten. De gesprekken gaan er snel over fietsreizen, Tom Waes, de regering Rutte IV of toch niet V, de slag om Nieuwpoort, Italië,… Zo verliezen we de tijd uit het oog. We moeten voortmaken. De gastheer wuift ons uit. Wat een toffe plek.Nog even terug naar het stadscentrum van Deventer, want we vergaten gisteren de oude wijk rond de Nikolaaskerk.
Daarna trekken we verdere noordwaarts langs de oevers van Ijjssel. Richting het kasteel de Haere, slot Groot Hoenlo (waar Harry Mulisch nog woonde, het dorp Olst (waar we lekkere belegde boterham eten), De Nul, Wijhe,… steeds verder richting de Hanzestad Zwolle.
Ria geraakt aan de praat met een aspergekweker en samen, terwijl we van onze druiven genieten op onze zelfmeegebrachte klapstoeltjes, geraken we aan de babbel met een koppel wandelaars. Ze woonden tot twee jaar geleden in Den Haag en verhuisden dan naar de provincie Overijssel. Ze willen hier een B&B opstarten. Met de auto geraak je toch iets moeilijker in gesprek met voorbijgangers.
En nog een verrassing: de Ijssellinie, een militaire verdedigingslinie die in de jaren 50 langs de IJssel gebouwd werd om Nederland door middel van het onder water zetten van land te beschermen tegen een Russische invasie. Zo komen we voorbij speciaal daarvoor aangelegde dijken en een vreemde constructie: een tankkazemat waarbij het geschut bestaat uit een Shermantank die, ontdaan van de motor, in beton werd ingegoten.
Zwolle. Weer zo’n stad die we tot onze grote schande niet kennen. Maar, jongens, wat een mooie sfeervolle stad. Statige koopmanshuizen, art decogevels, een majestueuze stadspoort, grote overblijvende delen van de stervormige stadsomwalling waarop hier en daar terrasjes neergepoot werden. Met een glas witte wijn genieten van de ondergaande zon.
Reacties
Een reactie posten