Van Antwerpen naar de Waddenzee: dag 5

 De verwondering waarmee we door dit landschap fietsen blijft groot. We genieten van de kleine dorpen en authentieke woningen, de natuur, het water,…

Deze morgen vertrokken we laat, na 10 uur. Zo hadden we alle tijd om te genieten van het ontbijt in de B&B Appeltern.

We vertrokken met een licht rugwindje en stapten enkele honderd meter verder af aan het oude stoomgemaal “de Tuut”.

Verder ging het naar het volgende, op het eerste zicht “gewoon” mooi dorp, Batenburg. Maar al gauw bleek dit Gelderse dorp gewoon een pareltje. We waanden ons aan de Sint-Viktorkerk waarlijk in Bokrijk. Het werd helemaal ongelooflijk wanneer we om de hoek de ruïnes van het kasteel Batenburg ontdekken. Fantastisch! Ria toonde onmiddellijk interesse, want het kasteel was ooit bezit van de Graaf van Horne, dezelfde die in Brussel onthoofd werd op bevel van Alva. Omwille van de naam Van Horne beslist Ria 3 dingen: 1) ze dient een erfenisclaim in, 2)ze vraagt president Macron een schadevergoeding omdat de Fransen in 1791 het kasteel vernielden en 3) ze ziet van het voorgaande af omdat het teveel werk is om alles weer op te bouwen. Besluit? We fietsen verder richting Nijmegen.

We weten soms niet meer welke rivier we zien. De Maas? De Waal? Het Maas-Waalkanaal? Het wordt ingewikkeld En er is op het water altijd wat te zien. Zonder het te beseffen zitten we een uur op een bankje, uitkijkend naar weer een ander schip dat de bocht doorvaart. Steenkool, zand, grind, containers, auto’s, gas, … alles komt hier in een eindeloze rij voorbij. Indrukwekkend.

Karma speelt mee, want geen 300 meter verder begint haar achterwiel vervaarlijk lawaai te maken. Kapotte kogellagers. Gelukkig ben je in Nederland nooit ver van een goede fietsenmaker. In Wijchen wordt het achterwiel in een klein halfuurtje vervangen en kunnen we weer verder.

Zo komen we veilig op ons eindpunt voor vandaag, de woonboot van Opoe Sientje, waar we twee nachten blijven.

Tijd om Nijmegen te verkennen.