Van Antwerpen naar de Waddenzee: dag 1
We zitten weer op onze fietsen. We konden het niet laten. Deze keer geen bergen of cols buiten categorie, maar wel een rondje Nederland.
Vanuit Antwerpen via Nijmegen en Arnhem naar de Waddenzee en misschien weer via Amsterdam terug naar huis. Maar die terugkeer zal afhangen van de windrichting op dat moment.
Arnout Hauben heeft ons enigszins geïnspireerd met zijn Pieterburenpad-serie. Maar wij zullen niet iedere passant interviewen
Vandaag beschouwen we als een aanloopdag. Vanuit Nieuwpoort naar het station van Oostende en dan de fiets in de trein, richting Antwerpen Centraal.
En ja hoor, het was weer van dat…geen fietscompartiment in de trein. Op zowat elke instapplatform stonden een of meer fietsen gestald. Een gewriemel bijgevolg in elk station. Gooi er nog een groep scoutsmeisjes bij met hun bagage en nog enkele mountainbikers en de hectiek is compleet. Multimodaal transport anno 2023!
Maar in Antwerpen Centraal konden we makkelijk via de lift in de Pelikaanstraat komen. En dan zijn we echt vertrokken. De Keizerlei, de Prinsstraat, het vroegere kot van Ria in de Paradijsstraat naar het MAS. Even raakten we verloren in de wegenwerken maar we vonden toch het havengebouw. Daarna via de fietssnelweg naar Ekeren. Rond Hoevenen ondervonden we dat de wind niet echt gunstig zit, maar we zetten door. Kapellen, Stabroek. Namen die we soms horen op de radio, maar nu fietsen we hier door. Nieuwe ontdekkingen. De omgeving wordt ook heideachtig , zanderig met veel naaldbomen.
Zo komen we bij de Nederlandse grens én de Brabantse Wal, een abrupte overgang van de hoger gelegen zandgronden naar de lager gelegen zeekleipolders. Deze rand, ook wel zoom genoemd (dus ook Bergen op Zoom), is waarschijnlijk ontstaan door erosie door de rivier de Schelde en door de zee.
We zijn pas in Nederland en mogen al kleiner schakelen
Ossendrecht, deel van Woensdrecht wacht op ons. Hier slapen we vanavond. En morgen trekken we verder richting Breda.
Reacties
Een reactie posten