Van Antwerpen naar de Waddenzee: dag 1

We zitten weer op onze fietsen. We konden het niet laten. Deze keer geen bergen of cols buiten categorie, maar wel een rondje Nederland.

Vanuit Antwerpen via Nijmegen en Arnhem naar de Waddenzee en misschien weer via Amsterdam terug naar huis. Maar die terugkeer zal afhangen van de windrichting op dat moment.
Arnout Hauben heeft ons enigszins geïnspireerd met zijn Pieterburenpad-serie. Maar wij zullen niet iedere passant interviewen 😀
We volgen grotendeels wel de route van Marica van der Meer “Fietsen van Walcheren naar de Waddenzee “.
Vandaag beschouwen we als een aanloopdag. Vanuit Nieuwpoort naar het station van Oostende en dan de fiets in de trein, richting Antwerpen Centraal.
En ja hoor, het was weer van dat…geen fietscompartiment in de trein. Op zowat elke instapplatform stonden een of meer fietsen gestald. Een gewriemel bijgevolg in elk station. Gooi er nog een groep scoutsmeisjes bij met hun bagage en nog enkele mountainbikers en de hectiek is compleet. Multimodaal transport anno 2023!😊🫣
Maar in Antwerpen Centraal konden we makkelijk via de lift in de Pelikaanstraat komen. En dan zijn we echt vertrokken. De Keizerlei, de Prinsstraat, het vroegere kot van Ria in de Paradijsstraat naar het MAS. Even raakten we verloren in de wegenwerken maar we vonden toch het havengebouw. Daarna via de fietssnelweg naar Ekeren. Rond Hoevenen ondervonden we dat de wind niet echt gunstig zit, maar we zetten door. Kapellen, Stabroek. Namen die we soms horen op de radio, maar nu fietsen we hier door. Nieuwe ontdekkingen. De omgeving wordt ook heideachtig , zanderig met veel naaldbomen.
Zo komen we bij de Nederlandse grens én de Brabantse Wal, een abrupte overgang van de hoger gelegen zandgronden naar de lager gelegen zeekleipolders. Deze rand, ook wel zoom genoemd (dus ook Bergen op Zoom), is waarschijnlijk ontstaan door erosie door de rivier de Schelde en door de zee.
We zijn pas in Nederland en mogen al kleiner schakelen 🤭
Ossendrecht, deel van Woensdrecht wacht op ons. Hier slapen we vanavond. En morgen trekken we verder richting Breda.










Locatie: 4641 Ossendrecht, Nederland

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Van Antwerpen naar de Waddenzee: dag 14

Afbeelding
  We keken er al lang naar uit: een bezoek aan een van de Waddeneilanden. We kozen voor Terschelling omdat die met de boot makkelijk te bereiken is vanuit Harlingen. In vogelvlucht is de afstand slechts 25 kilometer, maar de boot doet er twee uur over. Continu slalommen we tussen de zandbanken en zoeken we de vaargeul tussen de rood-groene betonning. Het is een leuke overtocht. In de verte zie we nog net de toppen van Texel, de duinen van Vlieland en steeds beter de hoogtes van Terschelling. We meren aan in West-Terschelling vanwaar we via de zuidelijke dijk nog fietsen tot in Midsland. Zo zien we de Waddenzee en na de doorsteek naar het noordelijk strand, komen we aan het Noordzeestrand. Het is nog zonnig maar wel weer veel wind. Maar we laten het niet aan ons hart komen en springen het zeewater in. Zalig om in de golfslag te zwemmen. We moeten op tijd terug in de haven zijn, dus via het duin-en bosgebied in het midden van het eiland keren we terug naar West-Terschelling. Nog even tij
Read more »

Verkenning van het Gardameer, dag 10

Afbeelding
  Heerlijk kajakken op het Lago di Ledro, enkele kilometers verwijderd van het Gardameer. Minder druk, mooie kleur van het water en perfect kajakweer. Met watertemperatuur waarbij je zonder thermische shock gewoon het water ingaat. Zalig. Wel even moeten schuilen voor een regenbui, maar daarvoor kwam het terras van de campingbar precies op tijd. Koffie drinken terwijl je kijkt naar de vallende regen. Romantisch hé Op de terugweg nog even de bordjes gevolg naar het Lago di Tenno. Veel kleiner wateroppervlak maar heel intens van kleur.
Read more »

Nieuwe fietsen... Batavus Apache Supreme

Onze vorige expeditie, richting Santiago de Compostela, verliep niet zonder technische mankementen.  Vooral de versnellingen van Ria en mijn fiets bleken helemaal niet kwalitatief genoeg.  We reden toen met een Phoenix Sprinter, da's een submerk van Batavus. De fietsen bleken met hun 21 kilogram trouwens ook veel te zwaar. Zoals het betaamt startten we een beperkte marktstudie :-) Uiteindelijk kwamen we weer bij Batavus uit, maar dit keer kozen we voor een degelijke fiets: de Batavus Apache Supreme met een volledig Shimano Deore versnellingsapparaat. Dit weekend mochten we de nieuwe rijwielen ophalen bij onze fietsenboer en het moet gezegd, ze rijden veel lichter dan onze Phoenix.  Het schakelen gaat moeiteloos en de 5 uitgewonnen kilo's laten zich duidelijk voelen.  We geven er wel een bepaald comfort voor op: de vering verdween. Ook de naafdynamo laten we achterwege want we opteren voor LED-lampen op batterijen. Kathleen en Hannelore houden hun fietsen want ze hadden vorige k
Read more »