Ria en Wim op de fiets... door Europa!

Ja, we hebben het deze nacht weer getroffen. De DJ van dienst op onze camping vierde gisteravond het laatste optreden van het seizoen met een marathonsessie. De Franse rockmuziek vloog onze dwars doorheen het dunne tentzeil om de oren. Het duurde tot laat in de nacht eer het getjirp van de krekels weer de overhand kreeg. Hoe dan, deze morgen verteerden we alles met verse croissants en lekkere straffe koffie op het terras van de bar van de camping. We fietsten vandaar richting noord naar les Grottes Desmoiselles. Je kunt het al raden... omhoog zij het relatief gematigd. Onze billen zijn al goed getraind, doch de eerste kilometers blijven penibel. Het landschap van de Cevennes ontvouwd zich in al zijn schoonheid. De Pic du Midi wacht ons in de verte al op. Mooie dorpen en kleine wegen voeren ons naar Saint Hippolyte du Fort. Op de Provençaalse markt bemachtigen we nog een geitenkaas, een droge worst en een stokbrood met rozijntjes. De bijhorende nectarines en de tros blauwe druiv

Deze morgen is Ria als eerste de tent uitgekropen om in het dorp verse croissants te kopen. Ze smaakten heerlijk op het bankje aan de voet van de windmolen met zicht op de hoge heuvels. We golfden daarna mee met het landschap langs departementale wegen naar Clermont l'Hérault. We reden door uitgestrekte wijngaarden. Zowel de rode als de witte druiven smaakten al volzoet. Straks worden de suikers tijdens het wijnmaken omgezet in alcohol. De overrijpe vijgen hangen net niet zomaar voor het plukken. We hebben moeten springen, maar de oogst was de sprong waard. Voor het middagmaal houden we halt in Clermont l'Herault. Het sympathieke stadje biedt op het centrale plein heel wat eetgelegenheden aan democratische prijs. Hoedje af voor de obers die telkens met de drankjes en schotels het drukke plein over moeten. Na de middag komen we in een zeer mooie streek. Saint-Saturninwijn wordt hier geproduceerd. Via de indrukwekkende Gorges de l'Herault bereiken we het pra

We zijn deze morgen zonder probleem uit de camping Neptune vertrokken. Het was wel weer wennen aan de Turkse wc's. Je weet wel, die gaten in de grond waar je dan boven moet hangen. De croissants en de lekkere koffie maakten alles goed. Vanuit Agde wilden we de Herault oversteken richting Vias, maar ondanks de raadgevingen van passanten eindigden we toch weer op de snelweg. De fransen zijn ongelooflijk goed in het bouwen van fietspaden die je op het verkeerde spoor brengen. Hoe dan ook, we fietsen helemaal terug naar de stad Agde en daar vinden we dan de brug over de Herault. Onze hoop is nog enkele mooie stranden te vinden maar alles wat we vinden zijn overdrukke badplaatsen (Vias Plage). Opeens komen we aan het Canal du Midi. Eerst twijfelen we nog of dit wel de goede weg is, want het pad is vol putten en is een excellent speelterrein voor terreinfietsen. Maar twee ons tegemoet rijdende caminofietsers stellen ons gerust. Het Canal du Midi staat met zijn sluizen en bouw