Dag 2 Haaksbergen-Suddendorf 57 km
Dag 2 Haaksbergen-Suddendorf 57 km
Vorig jaar verbaasde Nederland ons door de onverwachte schoonheid van het landschap, vandaag wordt die indruk enkel maar bevestigd. Zoveel groene ruimte, bossen, velden verbonden door mooie fietspaden. Bij droog weer zijn die waarschijnlijk heel goed te berijden, maar met dit regenweer veranderen ze in langgerekte poelen. Ook vandaag vliegt het slijk omhoog.
Reeds bij ons vertrek uit het Hof ‘t Sprakel deze morgen regende al. Maar we kunnen niet lang dralen. Het avontuur wacht op ons.
De regen wordt steeds intenser tot plensbuien toe. We schuilen onder het afdak van het oude, kleine stationnetje “Zoutindustrie”. Geen verrassende naam als je weet dat hier veel zout onder de grond zit. In de velden vallen de zouthuisjes op waarin een pomp zit waarmee het zout water wordt opgepompt.
De eerste stop, Enschede. Deze stad, die in de 19de eeuw op een zeer planmatige zeshoekige vorm werd opgebouwd, groeide uit tot het belangrijkste centrum van textielproductie in Nederland. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Enschede tientallen malen door bombardementen getroffen. In 1943 en 1944 werd het zwaar gebombardeerd door geallieerde vliegers die dachten een stad in Duitsland te zien. Het moderne centrum is er een stille getuige van.
Om toch iets droger te zitten, trakteren we onszelf op een koffie bij “Brownies and Downies”. Een toffe koffiezaak waar een groot deel van het personeel het syndroom van Down heeft, vandaar “…Downies”.
We worden bij een mooie fontein staande gehouden door de mensen van de lokale televisie. “Of we wat te vertellen hebben over de nieuwe rechtse regering in Nederland?”. Tuurlijk hè, alles om op tv te komen Morgen zoeken we de beelden op, ik ben benieuwd.
De regen valt na Enschede nog steeds met bakken uit de lucht. We kliederen verder richting het grensdorp Glanerburg. Dat is een typische grensovergang, met volop winkels en horeca langs de Nederlandse kant van de grens en bijna niets aan de Duitse kant. Ze hebben daar wel heel lekkere broodjes met saté kip, heerlijk.
U denkt dat de regen ondertussen ophield? Neen hoor, nog enkele kilometers vergezeld die wolk ons. Tot ze ons adieu zegt op Gildehauser Venn. Een veengebied dat ons doet denken aan de Hoge Veluwe. Overal natte gronden, vennetjes, ganzen. Het fietspad leidt ons naar Bad Bentheim. De zoutbaden zorgden voor het bijvoegsel Bad van deze oude stad met zijn kasseistraten en kasteel.
Nog enkele kilometers naar B&B Annabelle en we kunnen onze fietsen weeral afspuiten. Het slijk knarste alweer de ganse dag tussen onze schijfremmen
Morgen weer fris en monter op.
Reacties
Een reactie posten