Dag 11 Braunschweig - Helmstedt 50 km

 Dag 11 Braunschweig - Helmstedt 50 km

Heerlijk zonnetje deze morgen, perfect om te ontbijten in de tuin van de jeugdherberg. En opnieuw kunnen we bevestigen dat die jeugdherbergen goede overnachtingsplekken zijn.

We hebben gisteravond nog niet alles kunnen bewonderen in Braunschweig. We rijden daarom de stad uit via het statige Schloss Braunschweig (dat achter de impressionnante façade een winkelcentrum verbergt) en het Magnitorviertel. Dat laatste is een romantisch hoekje rondom de pelgrimskerk van Sint-Magnus. Dat mochten we zeker niet missen .

Daarna gaat het weer via groene fietspaden door parken, langs staakmolens en volkstuintjes naar de buitenkant van de stad.

De zon schijnt, het is warm. Maar wanneer we ons omdraaien zien we donkere onweerswolken verschijnen. Even nog hopen we net de regen achter ons te kunnen laten, maar jammer. Enkele kilometer later vallen de eerste druppels. En geen schuilplek te vinden. Of toch, oef, de brug onder de snelweg. Daar kunnen we schuilen, onze stoeltjes opzetten en eventueel picknicken. Het lijkt bij nader inzien niet zo’n aantrekkelijk idee. De brug is een pleisterplaats voor landlopers of vluchtelingen, we weten het niet. Geïmproviseerde tenten afgewerkt met karton, brandhout, rugzakken. Geen idee wie in de tenten zit, maar we voelen ons niet veilig. Met de fietsen klaar om te vertrekken wachten we aan de rand van de weg. Onweer knettert en de regen valt met bakken uit de lucht. Plassen worden stroompjes en die zwellen aan tot kleine beekjes. Na een kwartier vermindert de regen en kunnen we opnieuw vertrekken, weg van deze deprimerende plek. Zonder regenjas lukt nog niet, dus bij de volgende hellingen zweten we ons warm.

En omdat de grond hier nogal lemig is, geraken onze fietsen weer van onder tot boven onder de modder. Verdorie toch. En die schijfremmen maar schuren.

Verder naar Königslutter dan maar. Dat willen we niet missen. De Dom van Königslutter is een van de zeven zogenaamde keizerdommen. Deze dom werd in 1135 als benedictijnse abdijkerk gesticht door keizer Lotharius III. Zijn praalgraf ligt in het midden van de kerk. De dom van Königslutter werd op het hoogste punt in de stad gebouwd, en dat voelden we. Maar de klim werd gecompenseerd door het bezoek aan de dom en vooral door de goede koffie in het vlak erbij gelegen Dom-Café. Deze keer nemen we er geen taart bij.

Wat er ook top is in dat stadje? De stadsfontein. Ria heeft het geniale idee om onze fietsen tussen de opspuitende waterstralen te maneuvreren zodat ze volop afgespoeld worden. En het werkte perfect. Dat onze eigen broek kletsnat wordt nemen we er graag bij.

De zon is terug van de partij wanneer we het laatste stuk aanvatten richting Helmstedt. Nog steeds grote velden met rijp graan. Voor het eerst horen we weer de aren knisperen in de wind en de zon. Het is bijna volrijp. En ja. We ontmoeten mensen die goeiendag zeggen. Ongelooflijk. En we ontmoeten zelfs een Nederlands koppel dat ook op weg is naar Berlijn. Met hetzelfde boekje als wij. Ja, fietsers met bagage zien we hier bijna niet en als we ze zien, is het met het boekje van Kees Swart.

We stoppen vandaag in Helmstedt.

Tussen 1945 en 1990 lag in Helmstedt aan de A2, Checkpoint Alpha, de belangrijkste grensovergang tussen de Bondsrepubliek en de DDR. Aan deze grensovergang startte ook de Transit-route naar West-Berlijn.

Helmstedt is niet fantastisch, maar het bezit enkele mooie gebouwen. Maar ook veel verloederde woningen en lege etalages. We kuieren er nog wat rond en vinden bij de Vietnamees op het plein het perfecte avondmaal. Heerlijk.

Helmstedt verandert ‘s avonds van aanblik en wordt “multicultureel “. Tijd om terug te gaan naar ons hotel. Een Best Western.