Dag 16 Brandenburg an der Havel - Potsdam 67 km

 Dag 16 Brandenburg an der Havel - Potsdam 67 km

Na het gezellige, luidruchtige, hilarische, billenkletsende, grappenmakende gezelschap aan de ontbijttafel (niet dus!), trokken we weer op pad. Eerst door het centrum van Brandenburg met onderweg een stop bij de REWE, de supermarkt. Water, fruit en broodjes inslaan voor deze middag. Het is mooi weer, de zon schijnt,… een mooie dag wacht op ons.

Eerst nog even door iets minder aantrekkelijk gebied, maar dan komen we opnieuw aan de groene oevers van de Havel. De Havel is een lange aaneenschakeling van grote en kleine meren, en dat maakt deze route zo mooi. De natuurlijke oevers bestaan uit rietkragen, struiken of… (en dat is minder leuk) private woningen. Daartussen uitgestrekte natte weiden met grote troepen gansen. En overal zien we pleziervaartuigen, maar ook een lang duwbakbinnenschip. De Havel wordt dus nog steeds gebruikt voor de binnenvaart.

Enkele verhogingen in het reliëf krijgen we ook voor de wielen geschoven, zoals de Götzer Berge. Bovenop de heuvelrug ontwaren we een hoge uitkijktoren en een fietspad gaat die richting uit. Dat willen we zien. We volgen het steile betonpad dat in het bos overgaat in een nog steiler zandpad. Nog 300 meter scheiden ons van de toren. Maar in het bos zit het vol muggen. Venijnige, stekende muggen die ons aanvallen en blijkbaar ingehuurd zijn om de toren te bewaken. We slaan de eerste aanvallers van ons af, maar die onverwachte stekebeesten gunnen we ons bloed niet. Terwijl we de stekers van ons afwrijven rijden we terug naar beneden, het bos uit. Verdorie, die muggenbeten jeuken.

Dan maar weer verder langs de Havel, via een winterdijk naar Werder.

Onderweg passeren we nog een hoge heuvel in Deetz. Dit keer niet van natuurlijke oorsprong. Ten tijde van de DDR werden deviezen verdiend door het bouwafval vanuit West-Berlijn hier op te slaan. Wie weet wat nog allemaal onder die heuvel ligt

Daar werd een nieuwe jachthaven aangelegd en de pleziervaartuigen die er liggen zijn niet van de kleinste. En ze hebben daar tearooms met lekkere tiramisu Nooitthuismuis pusht ons om binnen te gaan.

De laatste kilometers naar Potsdam gaan verder door een groene wereld van bossen, meren en jachthavens. Prachtig.

En plots komen we het bos uit… pardoes voor het Neues Palais. Pardoes van tussen de bomen tussen indrukwekkende enorme paleizen. Nu valt ons mond toch even open. We slaan rechts de Okonomieweg in en rijden voorbij Chinese paviljoen en het slot Sanssouci. Zo mooi.

We checken in in het NH Hotel en na een deugddoende douche trekken we nog even de stad in. Whaow! Potsdam is zo mooi. In werkelijk elke straat valt iets te ontdekken.

Gelukkig trokken we 2 rustdagen uit voor deze stad. Ik kijk uit naar ons bezoek aan het slot Sanssouci morgen.