Dag 10 Hildesheim - Braunschweig 68 km

juli 10, 2024

Het was moeilijk inslapen gisteravond. Warm, te laat gegeten en doordat we de ramen openlieten kwamen alle stadsgeluiden onze kamer binnen. Met een klein hartje en te weinig slaap stonden we deze morgen op. Mijn routeplanner voorzag een klim van onze huidige 70 m hoogte naar 221 m over slechts enkele kilometers. Moest dat echt? Was er geen alternatief? Gelukkig staan alle kaarten op mijn telefoon en heb ik ook nog de papieren versie van de route. Met wat puzzelen kon ik uiteindelijk de klim vermijden.

Na een goed ontbijt vertrokken we vanuit Hildesheim, maar niet zonder eerst langs de winkel te gaan. Lege plastiekflessen en blikjes inleveren (25 cent statiegeld per stuk). Gelukkig nam ik ook nog twee appelflappen mee, want, ik overdrijf niet, de eerste 56 kilometer zagen we geen café, winkel of bakkerij. Hoeveel keer zeiden we vandaag niet “woon hier maar eens zeg!”. Wat zijn we in ons Bourgondisch Vlaanderen toch goed voorzien van horeca en winkels!

De dorpen zijn stil en de velden errond groot. Graan, aardappelen, maïs, suikerbieten, … en daartussen grote hoeves. En wonderbaarlijk, olie-boortorens!

Rechts van ons de toppen van het Harzgebergte en voor ons, heel ver weg, het industriegebied rond Braunschweig.

En boven het graan, duizenden minuscule vliegjes die in ons zweet blijven plakken. Zweten doen we nog steeds in deze vochtige 25 graden. Onze Koga’s rollen goed over het grind van de veld- en bospaden.

Eindelijk, na 56 kilometer, aan de overkant van de straat… Hofcafé Wiedeman. Een fata morgana? Neen, het is echt. Een boerderijwinkel met tafeltjes in de tuin, koffie, thee, taart. We vliegen eropaf als ware het de bron van de eeuwige jeugd. Man, die koffie smaakte heerlijk.

Nog 12 kilometer tot de jeugdherberg in Braunschweig. Onze routegids brengt ons niet via de hoofdweg naar ons einddoel, maar blijft heel lang in groene zones. Parken, riviertjes, volkstuinen, speelpleinen, àlles passeert de revue. Maar we geraken er. Een zeer ruime, propere kamer wacht op ons.

Van Braunschweig alias Brunswijk, hebben we geen grote verwachtingen. Maar wat een verrassing. De stad die in WO II zeer zwaar vernield werd, verrees gedeeltelijk uit de assen. Hier werkten ze met Traditionsinsel.

Braunschweig werd meerdere keren gebombardeerd. De zwaarste aanval vond plaats op 15 oktober 1944. Twee en een halve dag raasde de vuurzee door. Heel veel historische gebouwen verdwenen. Na de oorlog werden rond de min of meer overgebleven gebouwen opnieuw de oude bouwwerken in ere hersteld.

Het resultaat is nu een aangename stad met verrassende confrontaties tussen historie en moderniteit. Weer een stad die ons werkelijk aangenaam verrast. En weer zijn we verrast door de menselijke veerkracht om zo’n enorme vernietiging op te kuisen, opnieuw een toekomst te plannen en de wederopbouw uit te voeren. Tezelfdertijd bedenken we ons wat een prachtige stad dit moest geweest zijn voor de zotternij van het Derde Rijk.

Morgen fietsen we naar Helmstedt, ooit een stad vlakbij de D.D.R.