Dag 3 Schuttorf-Tecklenburg 56 km

 Dag 3 Schuttorf-Tecklenburg 56 km

Deze morgen bracht de eigenaar van de B&B het ontbijt op onze kamer. Broodjes, kaas, ham, confituur en een gekookt eitje. Top start van een nieuwe fietsdag. De meteo voorspelt regen vanaf de middag, dus laat ons profiteren van de enkele uren droog weer.

We volgen sinds gisteren het routeboekje van Kees Swart, “Fietsen naar Berlijn” (uitgeverij Recreatief fietsen). Ik heb de bijhorende GPX-tracks gedownload op mijn Garmin zodat ik heel goed kan zien waar we heen moeten.

Tijd om te genieten van dit afwisselend landschap. Enkele keren worden we geobserveerd door reeën, dan weer worden we verrast door meerdere ooievaars. Maar daar blijven we niet te lang staan, want een enorme mestsproeikar komt onze kant uit. In die bruine bui willen we niet terechtkomen

Doorheen de donkergroene bossen komen we bij het gradierwerk van Rheine. Dat is een grote houten constructie waarin zout water van bovenaf doorheen een hoge muur van wilgentakken naar beneden sijpelt. Langzaam verdampt het water zodat het vocht dat beneden overblijft een hoger zoutgehalte heeft. Daardoor is minder brandstof nodig om dit pekel om te zetten in zout. En twee vliegen in één klap: het inademen van de vochtige lucht rond zo’n gradierwerk zou heilzaam zijn, want gelijk aan verse zeelucht.

Rheine zelf is een gezellig stadje aan de zanderige oevers van de Ems. Het begint te regenen, dus tijd voor een koffie in een bakkerij.

Na de middag regent het verder. We trekken verder door de bossen met daarin meerder paardenstoeterijen. Münsterland is blijkbaar gekend als paardenland.

We beseffen dat we nog een zwaar stuk voor de boeg hebben, namelijk het Teutoburgerwoud. Een lange, 100 kilometer lange zandrug verheft zich 100 meter boven het landschap. En daarop ligt onze eindbestemming voor vandaag: Tecklenburg.

De route leidt ons even naar moeilijkheden. Het stuk door het bos is geschikt voor mountainbikes, maar niet voor onze bepakte Koga’s. Mountainbikers die ons tegemoet rijden raden het traject af. Dan maar weer de hoofdbaan op. Zo lukt het ook wel. Het blijft wel klimmen en transpireren, zeker met die regenkleding aan.

Maar we bereiken onze bestemming, de jeugdherberg van Tecklenburg. “Jeugd” ja, ook voor vijftigers als wij. De accommodatie moet niet onderdoen voor een ander hotel.

Tijd voor een douche en daarna dit mooie stadje verkennen. Vakwerkhuizen, leuke winkeltjes, een lekker eethuis en een kuurpark. Meer moet dat niet zijn.