Visé-Durbuy

De eerste kennismaking met het Waalse fietsroutenetwerk is zeer positief. Van Visé gaat het over de Maasbrug en dan via Route 7 of de "Meuse à vélo" naar Liège. We komen voorbij de oude staalfabriek. Ooit een bloeiend bedrijf. Nu is het triestig om te zien hoe het complex er werkloos bij ligt. Struiken groeien op het dak. Samen met de verdwenen scheepswerven in Temse is dit het tweede zichtbare bewijs van een veranderende economische realiteit.

In Liège is er volop ambiance op de Maaskade. De grote zondagsmarkt, samen met het muziekfestival "Les Ardentes" brengt veel volk op de been. We wandelen doorheen het centrum en via de Place Saint Lambert met zijn prinsbisschoppelijk paleis naar de kathedraal. Koffie op terras in de schaduw van de kathedraal. Ken je ze? Die garçons die de twee koffies opdienen, 4.80€, en dan zonder verpinken 5€ teruggeven op 10€. En vertrekken. Verdorie, als ik een fooi wil geven, dan zal ik dat wel zelf doen.

Over de fietsbrug gaat het naar het Parc de la Boverie aan de andere kant van de Maas, want even verder mondt de Ourthe uit in de Maas. Deze rivier wordt de komende twee dagen onze leidraad. Via Tilff, Esneux, Comblain au Pont gaat het naar Hamoir. We volgen de Ravel 7. Goed aangeduid, ook bij de plaatsen waar door werken een omleiding wordt voorzien. Het is een zeer mooi traject. We volgen de meanders en genieten van het water, de bossen, de rotspartijen en de schaduwrijke fietspaden. Dit is heerlijk fietsgebied. Er is wel probleem met de afstandsaanduidingen. In Esneux is het 38 km naar Durbuy. Enkele kilometer verder, in Poulseur, is het plots nog 48 km. Als dat waar is, dan moeten we voortmaken, want dringt de tijd. Even verder is het plots nog 32 km?!?!

Even voor Hamoir ontmoeten we een koppel Brugse fietsers op weg naar Versailles. Ze komen net op tijd voor ons. De Ravel is hier immers nog niet compleet en het fietspad verandert in een 40cm breed steenpad. Is dit de goede weg? Volgens het boekje van de andere fietsers. Dus hobbelen we verder over rotsen en boomwortels. Gelukkig zijn we na 400m weer op de goede weg.

In Hamoir laten we ons verleiden tot een Dame Blanche op een terras op het kruispunt. Zo'n kabaal in dit dorp. Meerdere groep motards komen voorbij. Het decibelniveau stijgt tot asociale niveau's. Praten is onmogelijk. Waarom moeten die mannen zoveel lawaai produceren? Whoem, trekt er nog een onnodig de gashendel open. Sorry, maar als iets neigt naar egoïstisch gedrag, dan is het dit....

Vanaf Hamoir is het volgens de wegwijzer nog 11 km naar Durbuy. Vermits er nog steeds geen duidelijke fietsroute is nemen we de weg. Zoooooon lange stijgende helling. Amaai mijn voeten. Het zweet loopt van ons af. De scouts te fiets rijden honderd meter voor ons uit, zondet bagage wel te verstaan. We kunnen ze bijhouden. Zo oud en versleten zijn we dus nog niet😉 Gelukkig weten we uit ervaring dat na een klim steeds een afdaling volgt.

We bereiken Barvaux na een lange afdaling. Joepie! Maar... volgens de Nederlandse uitbater van B&B Barvaux http://benbbarvaux.be/ ligt de B&B "hoog". Ja, santé...de weg uit Durbuy gaat voor ons schijnbaar loodrecht omhoog. Zo steil... Met trillende benen geraken we aan het eerste kruispunt en dan rechtsaf. Gelukkig vermindert het stijgingspercentage. Even verder dalen we zelfs weer om Bohon binnen te rijden. De uitbater begroet ons hartelijk. Het verwarmde zwembad staat klaar.

Omdat we deze namiddag zoveel kajakkers zagen op de Ourthe, willen we ook wel een rustdag inlassen. Jammer genoeg is de B&B morgen volboekt. Maar, hij kent een collega in Wéris. Tja, als hij morgen onze bagage tot daar kan brengen terwijl wij kajakken dan... En zo geschiede....morgen gaan we kajakken in plaats van te fietsen.

We zien het niet meer zitten om nog naar beneden te gaan naar Barvaux om te eten, maar de brasserie van het zwembad van Bogon serveert verrassend lekkere Luikse balletjes. Het perfecte einde van een zeer afwisselende dag met een Durboyse Blonde.