Maaseik-Visé
De Maas, hier op grens tussen België en Nederland, is landschappelijk veel mooier dan ik dacht. Hier, ter hoogte van Maaseik lijkt het landschap zo weggeplukt uit een oud Hollands schilderij. Breed sleet deze rivier gedurende eeuwen haar bedding uit. Meanderend, soms twijfelend tussen oost of west, maar gestaag werkend als erodeerder van dit land. Op de dorre, grasoevers zitten enkele koeien.
De oevers zijn dun bebouwd en bieden plaats aan kleine dorpjes zoals Heppeneert, met zijn intiem bedevaartsoord van Onze-lieve-vrouw van Rust. Opvallend hoeveel Maria-vereringen teruggaan tot mirakuleus gevonden beeldjes. Hier gaat het verhaal dat het beeldje van de rustende Maria, ondersteund door Johannes, uit de Maas gehaald werd.
Stokkem, even verder, lijkt ingeslapen en in Leut werkt de jeugd zich in het zweet voor de opbouw van het podium. Rekem roemt zich met een groot bord tot "Mooiste dorp van Vlaanderen". Het is inderdaad een charmant dorp met heel wat horecazaken met het uithangbord steevast Koffie met vlaai, 3,40€". Het kasteel mogen we niet bezoeken omdat het domein gereserveerd werd voor een trouwfeest.
Het zicht op de Maasvlakte, net voor Smeermaas is gewoon indrukwekkend. Zo breed, grindvelden, grazende paarden, kajakkers. Machtig!
Dan maar verder langsheen de Zuid-Willemsvaart richting Maastricht. Nog een kanaal. De Maas meandert zo veel en is omwille van de scheepvaart vervangen door laterale kanalen: de Zuid-Willemsvaart, het Julianakanaal en het Lateraalkanaal. En dat merken we.
Terwijl we in België toch enkele keren bij wegenwerken aan ons lot overgelaten werden, staan hier in Nederland duidelijke aanduidingen voor de fietsers. Zo bereiken we moeiteloos het grote Marktplein met het standbeeld van Minckeleers. Hij was de ontdekker van het lichtgas (steenkoolgas) en uitvinder van de gasverlichting. Via de superdrukke winkelstraten komen we op het Vrijthof dat speciaal voor het concert van André Rieu helemaal afgesloten wordt. Alle terrassen zitten stampvol, zó druk. Uiteindelijk vinden we nog een tafeltje bij de Wok to go op de markt. We laten het ons smaken.
Via de Sint-Servaesbrug bereikte we de overkant van de Maas. Zo krijgen we aan de overkant van de rivier de eerste rotspartijen in het oog. Het is de Sint-Pietersberg en het mergelgebied tussen de Jeker en de Maas.
Verder gaan we zuidwaarts. Via het charmante Maasdorp Eijsden en zijn renaissance kasteel bereiken we de laatste bruggen vooraleer we "landen" in Visé (Wezet in het Nederlands).
Van Visé verwachtten we niet veel, maar hier is veel geschiedenis te ontdekken. Statige huizen in Maaslandse stijl, het mooi gerestaureerde Hakenbussershuis, het perron (Visé behoort immers tot de Bonnes Villes en heeft net als Liège zijn stenen perron als bewijs van zijn stedelijke rechten en vrijheden). Visé is ook één van de martelaarssteden uit WO I. De Duitsers namen wraak voor hun opgelopen vertraging en reageerden dit af op de burgers. Meerdere buurten werden platgebrand en onschuldige slachtoffers werden vermoord. De horror van de oorlog.
Een lekkere Val-Dieu op een terras, voetbal op de achtergrond en meerdere Johny en Marina's in hun bolides. Tja... Tijd om terug te gaan naar ons hotel.
http://www.restodelagare.be/hotel.php
De oevers zijn dun bebouwd en bieden plaats aan kleine dorpjes zoals Heppeneert, met zijn intiem bedevaartsoord van Onze-lieve-vrouw van Rust. Opvallend hoeveel Maria-vereringen teruggaan tot mirakuleus gevonden beeldjes. Hier gaat het verhaal dat het beeldje van de rustende Maria, ondersteund door Johannes, uit de Maas gehaald werd.
Stokkem, even verder, lijkt ingeslapen en in Leut werkt de jeugd zich in het zweet voor de opbouw van het podium. Rekem roemt zich met een groot bord tot "Mooiste dorp van Vlaanderen". Het is inderdaad een charmant dorp met heel wat horecazaken met het uithangbord steevast Koffie met vlaai, 3,40€". Het kasteel mogen we niet bezoeken omdat het domein gereserveerd werd voor een trouwfeest.
Het zicht op de Maasvlakte, net voor Smeermaas is gewoon indrukwekkend. Zo breed, grindvelden, grazende paarden, kajakkers. Machtig!
Dan maar verder langsheen de Zuid-Willemsvaart richting Maastricht. Nog een kanaal. De Maas meandert zo veel en is omwille van de scheepvaart vervangen door laterale kanalen: de Zuid-Willemsvaart, het Julianakanaal en het Lateraalkanaal. En dat merken we.
Terwijl we in België toch enkele keren bij wegenwerken aan ons lot overgelaten werden, staan hier in Nederland duidelijke aanduidingen voor de fietsers. Zo bereiken we moeiteloos het grote Marktplein met het standbeeld van Minckeleers. Hij was de ontdekker van het lichtgas (steenkoolgas) en uitvinder van de gasverlichting. Via de superdrukke winkelstraten komen we op het Vrijthof dat speciaal voor het concert van André Rieu helemaal afgesloten wordt. Alle terrassen zitten stampvol, zó druk. Uiteindelijk vinden we nog een tafeltje bij de Wok to go op de markt. We laten het ons smaken.
Via de Sint-Servaesbrug bereikte we de overkant van de Maas. Zo krijgen we aan de overkant van de rivier de eerste rotspartijen in het oog. Het is de Sint-Pietersberg en het mergelgebied tussen de Jeker en de Maas.
Verder gaan we zuidwaarts. Via het charmante Maasdorp Eijsden en zijn renaissance kasteel bereiken we de laatste bruggen vooraleer we "landen" in Visé (Wezet in het Nederlands).
Van Visé verwachtten we niet veel, maar hier is veel geschiedenis te ontdekken. Statige huizen in Maaslandse stijl, het mooi gerestaureerde Hakenbussershuis, het perron (Visé behoort immers tot de Bonnes Villes en heeft net als Liège zijn stenen perron als bewijs van zijn stedelijke rechten en vrijheden). Visé is ook één van de martelaarssteden uit WO I. De Duitsers namen wraak voor hun opgelopen vertraging en reageerden dit af op de burgers. Meerdere buurten werden platgebrand en onschuldige slachtoffers werden vermoord. De horror van de oorlog.
Een lekkere Val-Dieu op een terras, voetbal op de achtergrond en meerdere Johny en Marina's in hun bolides. Tja... Tijd om terug te gaan naar ons hotel.
http://www.restodelagare.be/hotel.php
Reacties
Een reactie posten