Denemarken, dag 16, Middelfart-Christiansfeld

 Het hoogteprofiel van de fietstocht van vandaag liet geen misverstand toe. Het zou op en neer gaan met als finaal orgelpunt de 113 m hoge Skamlingsbanken.

We vertrekken uit Middelfart na een goed ontbijt in ons hotel. Via het bospad langs de oever van het Snævringen moeten we naar de spoorwegbrug en autobrug over het water. De brug is ook bekend voor het organiseren van “bruglopen”. Onder begeleiding mag je op de bovenste richel van de stalen brug oversteken en terug. Terwijl wij over de brug fietsen, lopen inderdaad boven ons enkele tientallen dappere stappers.

Na de oversteek komen we in Zuid-Jutland. Het is het nog enkele kilometer tot in de volgende grote havenstad, Fredericia. Het is een ietwat zielloze stad. De stad ligt op een militair strategische locatie. Het rechthoekige stratenpatroon duidt op een planmatige aanleg en de stad wordt omgeven met verdedigingswallen. Brede winkelstraten. En wat we nergens vinden? Een bakkerij. Een gewone, warme, lekkergeurende bakkerij. We lezen altijd over de befaamde Deense koeken en taarten, maar hier is er niets van te merken. We komen zoals gewoonlijk weer in een supermarkt terecht.

Na Fredericia volgen 20 km tot in een andere, leukere stad, Kolding aan het Kolding Fjord. Aantrekkelijke winkelstraten, mooie oude vakwerkhuizen, het slot van een voormalige Deense koning en … lekkere appeltaart

Na Kolding klimmen we dan de volgende 15 kilometer tot aan de Skamlingsbanken. Het is met zijn 113 meter het hoogste punt van Zuid-Jutland. Van hier heb je een panoramisch zicht in alle richtingen. We kunnen zelfs over de Lille Belt heen kijken en zien heel in de verte, aan overkant, waar we de voorbije 3 dagen fietsten. We reden werkelijk deze grote plas rond.

Ter compensatie krijg je dan natuurlijk wel een grotendeels dalend parcours tot aan onze eindbestemming: Christiansfeld.

We kozen deze plek op goed geluk uit tijdens het plannen van de reis, dus we wisten niet precies wat te verwachten. Verrassing! Dit stadje met zijn rechte straten heeft heel wat bijzonderheden.

Wat is hier aan de hand? En een begraafplaats met meer dan 2000 identieke grafstenen, teruggaand tot 1743, met links de mannen en rechts de vrouwen, strikt gescheiden.

Nu blijkt dat het dorp gesticht werd in de 18e eeuw als een kolonie van de Moravische kerk. Het werd in 2015 erkend als Unesco-werelderfgoed.

Christiansfeld is het best bewaarde voorbeeld van een Noord-Europese kolonienederzetting gebouwd rond een centraal kerkplein. Het doet me denken aan een Franse bastide. De stad weerspiegelt de maatschappelijke structuur van de Moravische Kerk, gekenmerkt door grote gemeenschappelijke huizen voor de weduwen en ongehuwde mannen en vrouwen van de congregatie. De architectuur is homogeen en onversierd, met gebouwen van één en twee verdiepingen in gele baksteen en met rode pannendaken. Deze dorpsgemeenschap is gelinkt aan het Amerikaanse Bethlehem in Pennsylvania en het Gracehill in Noord-Ierland.

Daarom deze vreemde maar uiterst boeiende sfeer.

Trouwens, te zien aan de prenten en foto’s in de gangen van ons hotel hebben bijna alle gekroonde hoofden van Denemarken hier verbleven… Jawadde!