Denemarken, dag 11, Næstved-Korsør

 Ja, na onze “saaie “ dag gisteren, kregen we vandaag weer afwisseling voor de wielen geschoven.

A propos, het ontbijt in de B&B was in orde. We hadden weer voldoende energie voor een nieuwe werkdag. We hebben 73 km voor de boeg van Næstved tot Korsør. Daar moeten we morgen de trein op, omdat we niet per fiets over de Store Belt mogen. Dat is de 18 km lange verbinding tussen de eilanden Fune en Sjæland.

De eerste stad op onze route was niet zo bijzonder: Næstved. Het feit dat het hard begon te regenen zal er ook geen goed aan gedaan hebben.

Terwijl ik inkopen doe in de Rema1000, raakt Ria aan de babbel met een vrouw in een rolstoel die wil weten waar we heen fietsen. Denen zijn heel vriendelijk, wensen ons vaak goede reis en begroeten ons altijd. Wat een verschil met de Noord-Duitsers vorig jaar, op weg naar Berlijn.

Dan verder langs de oevers van het Karrebækfjord tot in Karrebæksminde. Een mooie pittoresk haventje waar alles klaarstaat voor hun havenfeesten.

Wie nu nog één keer durft beweren dat Denemarken vlak is, mag hier persoonlijk het onderscheid tussen vlak en onvlak komen uitleggen. Het is niet omdat ze hier geen toppen van 1000 m hebben, dat het daarvoor niet op en neer gaat. Het zijn die korte klimmetjes en snelle afdalingen die energie vreten. Maar het afwisselend landschap maakt veel goed.

De B&B uitbater had ons deze ochtend een alternatieve route aanbevolen tussen Klinteby en Bisserup. En het was de moeite. Langs een grindweg door een mooi bos letterlijk vlak langs de zee. Het wateroppervlak was als een spiegel en windstil hier, aan de leizijde van het land. Tijd voor picknick. Brood, tonijn uit blik, confituur en … stilte. Heerlijk.

De volgende kleine stad op ons pad is Skælskør. Tijd voor een lekkere chocoladetaart met koffie. Het moest van Nooitthuismuis… En trouwens, hij was hier niet alleen. Het terras lag vlak aan het water van de haven en af en toe trippelde een lichtbruine rat over het terras op zoek naar etensresten. Nooitthuismuis zei goeiendag en at dapper verder van zijn chocoladetaart.

We komen ook voorbij aan enkele mooie landgoederen: Borreby. Het slot Holsteinborg, waar de schrijver Hans Christian Andersen vaak verbleef en inspiratie vond voor veel van zijn sprookjes.

En steeds weer de onmogelijkheid om dit landschap in foto’s te vatten: golvende graanvelden, de zee aan de horizon, … het blijft prachtig.

Uiteindelijk werken we de kilometers af en bereiken we Korsør. Onze eerste blik op de brug over de Store Sund. Dit is blijkbaar ook een belangrijke marinehaven, want de oorlogsbodems die hier liggen zijn ferm uit de kluiten gewassen. Wat wel opvalt… leegstand in de winkelstraten.

Inchecken in het hotel. Zonder personeel. Sleutel in een kastje. Koffie en thee vrij beschikbaar en als ontbijt vrij beschikbare snacks. Wel heel proper en ruim. De kamers en de gang zien er uit als die van een rusthuis. Zei iemand daar “jullie kunnen zich dus al wat voorbereiden!”?

Het is eens wat anders…