Denemarken, dag 12, Korsør-Svendborg
Korsør. Een ontbijt in een hotel zonder personeel. Met sleutels die je vindt in een safe. Met voorverpakte ontbijtsnacks. In een kamer die sterk lijkt op een kamer in een zorginstelling. Maar… heel proper en zeer praktisch. Ja, het is eens wat anders. En je hoort ons zeker niet klagen. Het was in orde.
Het hotel ligt op 3 kilometer van Korsør Station. Reken er een kilometer bij omdat we even verkeerd reden
In Korsør gaan we met de fietsen de trein op, over de Store Belt, naar Nyborg. En de combinatie fiets-trein hier, dat is toch wat anders dan in België. Amaai. Deur openen van de fietswagon en gewoon binnenrijden zonder sleuren of heffen. Zo eenvoudig. Met digitale tickets in de hand via de DSB app. De trein gaat dan wel over de 16 km brede Store Belt, van de brug zelf zien we niet veel, omdat het eerste deel ondergronds gaat. Enkel de auto’s gaan over de brug. We raken aan de praat met 2 Duitse fietsreizigers, afkomstig van aan de Bodensee. Zo vlogen de 10 minuten voorbij.

Uitstappen in Nyborg gaat even vlot. Fiets uit de trein, de grote lift in en voila, we staan buiten.
Nyborg is een oude vestingstad met leuke straten en overblijfselen van de omwallingen. De kerk bezichtigen lukt niet. Een verse Deen wordt er gedoopt.
Hier ontdekken we een leuk idee. In de jachthaven staat een aanhangwagen met daarop een 10tal kajaks. Te huur. Je logt in, betaalt online, krijgt een code en daarmee kun het slot van de kayak en het bijhorende materiaal vrijmaken. Top zeg. Blijkbaar bestaat dit systeem in nogal wat plaatsen in Denemarken en Zweden. Door Point65 N.
Het begint te regenen. We hebben nog 60 kilometer voor de boeg, dus we vertrekken. Langs het Nyborg Fjord. En geloof het gerust, het gaat weer op en neer. De regenjas gaat uit zodra het kan en we zweten ons verder door dit ontegenzeglijk mooie landschap. Na de middag breekt de zon door en ze vergezelt ons voor de rest van de dag.
Picknicken doen we op een fietsrustplaats in Tårup. Een plek waar ze voor fietstoeristen picknicktafels plaatsten en waar je, indien nodig, je tentje mag opzetten. En we steken ondertussen enkele ter plaatse geplukte lavandeltakken in onze fietstassen, kwestie van er een frisse geur in te krijgen na 10 dagen 

We bewonderen ook vandaag weer de vakwerkhuizen en ook enkele landgoederen, zoals die van Hesselager en Holckenhavn. Prachtige bakstenen gebouwen met vaak, ernaast, heel grote schuren.
Het landschap golft. Dat betekent heel concreet dat je vanop je fiets een rechte weg voor je ziet. Daarop, in de verte een auto. Die auto verdwijnt plots in een dal, komt er plots weer uit te voorschijn en verdwijnt nadien weer tot hij bij je is. Met andere woorden, 3 minuten zwetend klimmen, 15 seconden naar beneden rollen, 3 minuten klimmen en dan begint het verhaal opnieuw. Een ideaal fitnessparcours

In Lundeborg vinden we in de pittoreske haven een havencafe met Belgische wafels. Dat moeten we toch even proberen. Het was zeker lekker, maar “Belgische” wafel moet je vervangen door “Warme Suzy”. Even verder zit een fietser met een Lotto-shirt en een Grimbergen voor zijn neus. Tuurlijk, een Belg. En zo raak je ook weer aan de praat. En wanneer we Lundeborg verlaten stoten we op de Duitse fietser die we twee dagen geleden ook al ontmoeten. Nog een beetje babbelen…
We rijden verder met een mooi zicht op de Store Belt. Nog mooier nu de zon schijnt en de wind ons eindelijk gunstig gezind is.
Aan een klein strandje houden we halt. Mooi, die zee. Naast ons stopt een fietster. Een Deense fietster. En ja hoor, weer een babbelmoment.

De laatste kilometers gaan zeer goed vooruit, joepie nog 3 kilometer afdalen. Nog even naar rechts indraaien en … wablief!!!?? Zo’n steile helling. Puffen en zweten. Oef we zijn er. Nog even naar links, de hoek om… verdorie… weer zo’n muur van Geraardsbergen. Wat is de route met ons van plan. Het antwoord volgt… boven op de heuvelrug ligt een oude spoorwegbedding die nu fietspad is. Daarom dus…
We bereiken om 18:00u het hotel. Blij, moe en tevreden. Het is trouwens het hotel waar we vorige zaterdag ook al verbleven. Het eerste deel van onze 8-vormige route zit erop.
Reacties
Een reactie posten