Ria en Wim op de fiets... door Europa!

Terug naar huis. Het verblijf in Dinant was in orde. Grote kamer met zicht op de voorbijstromende Maas. We zien de stroom die haar water vanuit Frankrijk richting Nederland duwt. Daarheen waar we vandaan komen. En zo is cirkel rond. We maakten vanuit Liège een grote lus langs de Ourthe en de Famenne om uiteindelijk stroomopwaarts de Maas terug te zien. Dinant is ontwaakt uit zijn Rode Duivels-roes. Het ochtendlicht streelt de citadel en de kathedraal. Aldophe Sax zou er wel e en passende toon bij bedenken. We steken de Maas over via de sluis. EuroVillo-route 5 loopt hier immers. Maar we worden onmiddellijk al verplicht om alle bagage van de fiets te halen. Een slimme ontwerper slaagde er immers in om de doorgang zo complex te maken dat de fiets er amper doorgeraakt. Goed hoor! Voor de rest is de tocht langs de Maas ontspannend en mooi. Statige huizen langs beide oevers. Groen, grote tuinen. Ontdekkenswaardige kleine dorpen, zoals Bouvignes sur Meuse met zijn burcht,

B&B La Vieille Ecole in Wéris https://www.la-vieille-ecole.be/ is een aanrader. Heerlijk ontbijt in een omgebouwd klaslokaal, zeer vriendelijke uitbaters en dat alles in een groene omgeving. De weg voor de middag heuvelde licht via Oppagne naar Ny en dan via een mooi geasfalteerd pad naar Hotton en Marche en Famenne. Deze stad heeft wel wat te bieden. Leuk centrum.  Dan nog even verder naar Marloie. Maar dan begint het ware feest. Hoeveel keer reden we deze namiddag niet op en neer. 8% omhoog, daarna weer na ar omlaag. Oneindig lijkt ons de klim vanuit Buissonville. Elke bocht in de weg verbergt weer een nieuwe klim. Verschillende keren dachten we "hoger kan niet, want daar staat een mast", maar neen hoor..hoger gaat het. En geen horeca in de buurt. We bereiken éindelijk Leignon. Oorspronkelijk wilden we via Ciney naar Dinant, maar we beslissen om via de hoofdweg naar de Maas te rijden. De laatste, lange afdaling naar Di

Vandaag rustdag en ook transfertdag. We konden maar één nacht blijven in B&B Barvaux. Gelukkig regelde de Nederlandse uitbater voor ons een kamer in B&B La Vieille Ecole in Wéris. 12 kilometer verder. Hij heeft onze bagage in de loop van de dag daarheen gebracht zodat we de handen vrij hadden om te kajakken van Durbuy naar Barvaux. Dat hebben we dan ook gedaan op onze duizendste gemak. Zalig dobberen en daarna lekker eten in Durbuy, wat slenteren door dit hypercommercieel stadje. Dat het tevens het kleinste stadje ter wereld is klopt niet. Die eer valt een Kroatische stad te beurt. Ondanks het feit dat onze fietsen lichter rijden zonder bagage betekent dat nog niet dat ze volautomatisch klimmen. Uit Durbuy rijden we weg langs een steile helling. De calorieën van mijn jambonneau geraken snel verteerd. Een uur later naderen we Wéris. Nu pas begint bij mij een belletje te rinkelen. Dat is het dorp van de megalieten. Inderdaad, op ons traject passeren we er al twee en op

De eerste kennismaking met het Waalse fietsroutenetwerk is zeer positief. Van Visé gaat het over de Maasbrug en dan via Route 7 of de "Meuse à vélo" naar Liège. We komen voorbij de oude staalfabriek. Ooit een bloeiend bedrijf. Nu is het triestig om te zien hoe het complex er werkloos bij ligt. Struiken groeien op het dak. Samen met de verdwenen scheepswerven in Temse is dit het tweede zichtbare bewijs van een veranderende economische realiteit. In Liège is er volop ambiance op de Maaskade. De grote zondagsmarkt, samen met het muziekfestival "Les Ardentes" brengt veel volk op de been. We wandelen doorheen het centrum en via de Place Saint Lambert met zijn prinsbisschoppelijk paleis naar de kathedraal. Koffie op terras in de schaduw van de kathedraal. Ken je ze? Die garçons die de twee koffies opdienen, 4.80€, en dan zonder verpinken 5€ teruggeven op 10€. En vertrekken. Verdorie, als ik een fooi wil geven, dan zal ik dat wel zelf doen.