17 juli. Zouafques (FR) - Nieuwpoort. 87 kilometer.
La ferme de Wolphus. Een mooie locatie, zeer gastvrije gastheer en gastdame en goed ontbijt. Gezellig aan tafel met Mimi en Jean-Jacques samen met een gepensioneerd koppel uit Roubaix en twee Milanezen die geen Frans verstaan. Het werd een gezellig ontbijt met een grote variatie aan huis gemaakte confituur: Citroen, rabarber, vijgen, ... Enige nadeel aan het verblijf zijn de zeer gehorige kamers.
Rond tien uur zitten we weer op de fiets. Dit keer met de wind in de rug. We gaan vanuit Zouafques (we weten nog altijd niet vanwaar die naam komt) langs de D226 naar Zutkerque en dan verder noordwaarts naar Audruicq. Volgens wel ingelichte bronnen moet daar een VW-treffen plaatsvinden. We zoeven aan 27 km per uur naar onze eerste tussenstop. Na wat zoeken vinden we inderdaad het "PassionCocci"-gebeuren. Tientallen T2 en T1 VW- busjes staan er tentoongesteld. Tegen zo'n exemplaar wil ik wel mijn fiets ruilen.
Van Audruicq gaat het met gezwinde vaart via de D224 naar Ste-Marie-Kerque. Nog altijd wisselen vlas en aardappelen mekaar af. Via de rivier de Aa bereiken we Bourbourg. Tijd voor de picknick aan de voet van de kerk. De mis is net gedaan en de pastoor schudt voor het portaal de hand van zijn aanwezige parochianen. Ondertussen klinkt vanuit de beiaard het ene na het andere liedje over de daken van de huizen. Na de picknick piepen we even binnen in de kerk. Verrassend is de afwerking van het koor. Het is een meesterwerk, dat acht jaar werk nam, geregisseerd door de Britse kunstenaar Sir Anthony Caro, de vader van de moderne beeldhouwkunst hedendaagse, die na meer dan een halve eeuw de heropening van het koor van de kerk van St. Johannes de Doper voor zijn rekening naam. Werkelijk uitzonderlijk en uniek.
In de steeds stijgende temperatuur gaan we verder richting kust, meer bepaald Duinkerke. Even rijden we ons vast aan de rand van de snelweg N225-E42. De onderdoorgang die op de kaart aangegevenstaat is er niet. Dan maar terug en opnieuw proberen via Cappelle-la-Grande. Daar bereiken we de gloednieuwe fiets-en wandelpromenade die ons langsheen de boorden van het "Canal de Bergues" tot aan Dunkerque-Plage brengt. Tijd voor een Brusselse wafel en een koffie op de dijk.
De laatste 37 kilometer brengen ons via de D60 langsheen Leffrinckoucke, Zuydcoote en Bray-Dunes naar onze vertrouwde Vlaamse kust.
Na 87 km zijn we weer bij ons startpunt, Nieuwpoort.
Conclusie van deze twee dagen: Mooi, afwisselend en rustig parcours. Een aanrader.
Rond tien uur zitten we weer op de fiets. Dit keer met de wind in de rug. We gaan vanuit Zouafques (we weten nog altijd niet vanwaar die naam komt) langs de D226 naar Zutkerque en dan verder noordwaarts naar Audruicq. Volgens wel ingelichte bronnen moet daar een VW-treffen plaatsvinden. We zoeven aan 27 km per uur naar onze eerste tussenstop. Na wat zoeken vinden we inderdaad het "PassionCocci"-gebeuren. Tientallen T2 en T1 VW- busjes staan er tentoongesteld. Tegen zo'n exemplaar wil ik wel mijn fiets ruilen.
Van Audruicq gaat het met gezwinde vaart via de D224 naar Ste-Marie-Kerque. Nog altijd wisselen vlas en aardappelen mekaar af. Via de rivier de Aa bereiken we Bourbourg. Tijd voor de picknick aan de voet van de kerk. De mis is net gedaan en de pastoor schudt voor het portaal de hand van zijn aanwezige parochianen. Ondertussen klinkt vanuit de beiaard het ene na het andere liedje over de daken van de huizen. Na de picknick piepen we even binnen in de kerk. Verrassend is de afwerking van het koor. Het is een meesterwerk, dat acht jaar werk nam, geregisseerd door de Britse kunstenaar Sir Anthony Caro, de vader van de moderne beeldhouwkunst hedendaagse, die na meer dan een halve eeuw de heropening van het koor van de kerk van St. Johannes de Doper voor zijn rekening naam. Werkelijk uitzonderlijk en uniek.
In de steeds stijgende temperatuur gaan we verder richting kust, meer bepaald Duinkerke. Even rijden we ons vast aan de rand van de snelweg N225-E42. De onderdoorgang die op de kaart aangegevenstaat is er niet. Dan maar terug en opnieuw proberen via Cappelle-la-Grande. Daar bereiken we de gloednieuwe fiets-en wandelpromenade die ons langsheen de boorden van het "Canal de Bergues" tot aan Dunkerque-Plage brengt. Tijd voor een Brusselse wafel en een koffie op de dijk.
De laatste 37 kilometer brengen ons via de D60 langsheen Leffrinckoucke, Zuydcoote en Bray-Dunes naar onze vertrouwde Vlaamse kust.
Na 87 km zijn we weer bij ons startpunt, Nieuwpoort.
Conclusie van deze twee dagen: Mooi, afwisselend en rustig parcours. Een aanrader.
Reacties
Een reactie posten