Daar gaan we weer...

Ja, in 2010 riskeerden we ons aan een groot avontuur.  We trokken per fiets naar Santiago de Compostela. 2.365 kilometer dwars door België, Frankrijk en Spanje.  Avontuur, geluk, gevloek, plezier en genieten op de pedalen, samen met onze dochter Kathleen en Hannelore. 

Deze tocht is nu finaal afgelopen met de uitgave van het boek bij Lannoo. Het is tijd om verder te denken en opnieuw te gaan plannen.

Waar gaan we nu eens naartoe?  Naar Jeruzalem? Rome? Neen! Straks denken ze nog dat we echt voor de "aflaten" gaan.  Neen, laat ons eens "seculier" denken. Moskou? Neen? Warschau? Mmm, why not? Waarom niet per fiets terug naar Slovenië, het land waar we zowat tien jaar geleden ons hart aan verloren.

Ja, dat wordt het. We hebben zelfs al ons einddoel gekozen: het dorp Zgornje Gorje, op de grens van het Nationaal Park van de Triglav, in het noorden van dat prachtige land, dicht bij de grens van Italië en Oostenrijk, net ten noorden van het meer van Bled. Jaz razumem malo Slovencino, ampak ... en dan moet ik weer mijn assimil "Sloveens zonder moeite" boven halen.  Dat moeten zeker lukken.

Anton Zupan van de vakantiehoeve "Frcej" verwacht ons op z'n erf op 20 augustus. Da's al geregeld.  Nu begint de retroplanning.  We willen op 4 augustus vertrekken in Köln om dan via de Limes-routes naar het zuidoosten te trekken.  De Limes-route volgt de grenzen van het Romeinse rijk en brengt ons langs enkele grotere Zuid-Duitse steden.  Wij maken wel een bocht ter hoogte van München om dan via Salzburg en de Tauernpas Slovenië binnen te vallen.

Voilà, de blog is weer ingezet. Nu ben ik weer verplicht om voor mezelf en jullie ordelijk bij te houden wat we van plan zijn.

Veel volg-genot :-)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Van Antwerpen naar de Waddenzee: dag 14

Verkenning van het Gardameer, dag 10

Nieuwe fietsen... Batavus Apache Supreme