De laatste loodjes ...

Wat gaat de tijd snel.  Anderhalf jaar geleden nog zo’n gek idee, nu kunnen we al zeggen: “Volgende week zaterdag zijn we op Weg!”.  Ongelooflijk hoe snel het leven voorbij  flitst.  Wat ooit “Ooit” was, is nu “Straks” en straks “Nu”.

 

Help.  Ik begin ook al te flippen!  Zelfs op restaurant merk ik onmiddellijk op dat de borden voor de visschotels de vorm hebben van een Sint-jakobsschelp.  Of dat er op de Grote Markt in Brussel koperen Sint-jakobsschelpen in de plavuizen geslagen zijn.

 

De lijst van nog te doene dingen wordt almaar korter.  De fietsen zijn paraat, alles wat moest gekocht worden is gekocht, de heg is gesnoeid, de auto gewassen en vooral, de examens zijn bijna achter de rug.  We kunnen beginnen inpakken. In onze slaapkamer houden we een “uitstalling der goederen”.  Voor elk van ons een stapeltje met fluogesje, helm, T-shirts, fietsbroeken, gsm-opladers, fietshandschoenen, zakdoeken, hoofdkussens, slaapzakken, sandalen, tenten, lucifers, gasbrandertjes, gamellen, bestek,… je kunt het ook zo gek niet bedenken.  Amaai, en ieder zo’n pak moet op een fiets.  Pfff!!!

 

Tezelfdertijd is er ook een beangstigend gevoel.  Nu mag niets meer mis gaan of het project valt in duigen.  Een gebroken pink of een verzwikte voet is al genoeg om het plan af te blazen.  Nog vaker dan anders zeggen we ’s morgens tegen mekaar: “Voorzichtig zijn hé!”.

 

Zaterdag 3 juli om 9 uur worden we aan de Sint-Pietersabdij van Steenbrugge verwacht voor de pelgrimszegen en dan zijn we het gat in. Zaterdag naar Wervik en de zondag proberen we minstens ter hoogte van Arras te komen.  Dan moeten we voor het eerst “à l’improviste” op zoek naar een slaapplaats.  Ik ben nieuwsgierig om te zien waar we terecht zullen komen. Wat daarna volgt staat netjes aangekruist op de IGN kaarten.  Tot aan Chartres zoeken we zelf de(hopelijk) juiste weg, daarna slaan we de boekjes van Sweerman open.

 

I can’t wait to go!