De sterre achterna.

Bij het begin van dit nieuwe jaar wil ik vooreerst allen die dit jaar hun schreden richten naar Santiago de Compostela, heel veel plezier, genot, inzicht en voldoening wensen. Laat niets jullie tocht in de weg staan en geniet van alle kleine en grote dingen, ontdek waarvoor je op de wereld werd gezet en beleef Gods schepping in alle landschappen die je ogen zullen aanschouwen, in alle muziek die je oren zullen beluisteren, alle keukengeneugten die je tong zal proeven, in alle kunstwerken die je handen zullen voelen en alle bloesemgeuren die je neus zal opsnuiven. Veel relativeringsvermogen en heel veel appreciatie voor alles wat ons op deze unieke planeet wordt gegund.

Zou Jacobus het weten dat we dit jaar afkomen ? Ik denk van wel, want hij stuurt continu van die miniscule hints en boodschapjes. Stap je door de drukte van Nieuwpoort en enerveert de massa kooplustigen je, dan krijg je gegarandeerd plots een reclamebord voorgeschoteld voor een groepsreis naar Santiago de Compostela.

Neem je de dag daarna de fiets voor een tochtje door de smeltende sneeuw, dan kom je in de kerk van Onze-Lieve-Vrouw ter Duinen in Koksijde terecht. Op het eerste zicht heeft deze heilige dame slechts zijdelings iets in de pap van Sint-Jacob te brokkelen, maar ze liet wel meerdere signalen slingeren in die kerk. Kleine tekstjes bijvoorbeeld over de tocht. Zo ontdekten we ook deze op een rood meeneemkaartje:

De Ster
Voor elke tocht is er een ster,
Een woord, een teken, een weg, een uitweg,
Een terugweg als het moet.
Voor elke tocht is er een ster,
Een vriend, een hand, een huis, Een thuis, een boek, een beeld,
Een lied misschien.
Voor elke tocht is er een ster,
Voor ieder mens voor oud en jong Die wijs wil heten,
Voor iedereen die zoekt Naar redding en naar recht.
Voor elke tocht is er een ster,
Die wijzen brengen zal Waar 't wonder van het leven In eenvoud wordt getoond,
Waar Gods liefdevol geven In kinderogen woont.
Voor elke tocht is er een ster,
Zoek niet te ver!...

Ondertussen zijn we al zover, nu kunnen we eindelijk zeggen: “Dit jaar gaan op reis naar Compostela!”. Zes lange maanden scheiden ons nog van de start, maar het perspectief is toch veranderd. Nu is het kwestie van het verlof goed in te plannen en vooral een paar lange weekends te organiseren om toch enkele oefenfietstochten te kunnen maken. Het feit dat mijn werkgever net nu besliste om het aantal vakantiedagen collectief drastisch te verminderen, gooit natuurlijk wel roet in het eten. Maar… waar een wil is is een weg, is het niet? Hoe dan ook, we willen nog steeds vertrekken op 3 juli 2010 en we trekken er 6 weken voor uit. Dat moet voldoende zijn om te komen waar we willen geraken.
Ja, ik weet het, het is wel niet volledig toepasbaar op ons Camino-avontuur, maar elke vermelding van de woorden tocht, reis, Sint-Jacob, Compostela, fiets, camino,… is voldoende om ons te doen stilstaan of tenminste te vertragen. Het is zoals wanneer je een nieuwe auto gekocht hebt, plots zie je die Volkswagen of die Citroën in precies datzelfde kleur op elke hoek van de straat J