30/8/2016 - Terug naar huis

De terugreis verloopt bijzonder vlot. Van het hotel Gronda Lagonera in Tessera naar de luchthaven Marco Polo is het amper anderhalve kilometer fietsen. De bewegwijzering is voldoende duidelijk zodat we zonder problemen de weg vinden naar de vertrekhal op de eerste verdieping. De lift is amper groot genoeg voor één fiets, dus we doen dit in twee keer.

Luchthavenmedewerkers met gele t-shirts zijn er om passagiers info te geven. Volgens de jonge dame moeten we onze fietsen gewoon meeloodsen naar de check-inbalie van Brussels Airlines. Nadat de gewone bagage werd ingecheckt wordt ook onze fiets gewogen. Minder dan 24 kilo, ze mogen dus mee. Ze moeten niet verpakt worden. Maar dan moeten we ze wel aan een andere ingang afgeven, die van de buitenmaatse bagage (oversized luggage). Een securityman neemt fiets per fiets mee achter de deuren van de securityzone en controleert ze op explosieven. Tja, je weet maar nooit wat we op onze reis allemaal meesleepten. Beide fietsen worden op een karretje geplaatst. Mooi recht, naast elkaar. We zijn dus hoopvol over de goede afloop van dit transport.

Nadien zullen we toch deze hoop moeten relativeren. Als we in het vliegtuig zitten, zien we een wagentje naar het vliegtuig rijden met daarin twee fietsen, horizontaal, boven op elkaar gelegd. Oei. Dat is al heel wat minder geruststellend. Zo verdwijnen ze in het bagageruim.

Later, na ontvangst en thuiskomt blijkt het achterwiel van Ria haar fiets het meest afgezien te hebben van dit vliegtuigavontuur. Het wiel is krom. Mijn voorlicht is ook naar de vaantjes.  Nu weten we het dus ook voor de volgende keer. Alles inpakken in karton of een doos. Dat is de boodschap.