Fiets inrijden.
Joepie, vorig weekend zijn we onze nieuwe fietsen gaan halen bij Xtreme Bike Bonte in Brugge. Eerst wilden we onze bestaande fietsen ombouwen met meer versnellingen, betere remmen enz... maar voor iets meer geld konden we ook 4 Phoenix Sprinters kopen waarop alle onderdelen al voorgemonteerd waren. Enkel vlindersturen lieten we extra monteren.
Nog een aantal fietszakken van bij Decathlon en we waren gezet. Natuurlijk moet je tweewielers uittesten en dat deden we dan ook door zaterdag en zondag naar Nieuwpoort te fietsen. Inderdaad, ze zitten goed... zeker met een mooi zonneke en de wind in de rug ('k weet het, da's niet eerlijk en geen vanzelfsprekendheid... maar we hebben er wel van geprofiteerd om een tandje bij te steken).
Stom idee misschien,maar we spraken al een aantal belcodes af. Wanneer we in een lange rij fietsen, belt de eerste af en toe eens 1 x, de anderen antwoorden met 1 xbellen. dan weet de eerste... Ok, ik hoor 3 reacties, de drie anderen volgen nog op een veilige afstand. Belt iemand 2x, dan gaan de eersten iets te rap, belt iemand continu dan is het onmiddellijk tijd om te stoppen. We willen vooral vermijden dat de voorrijders op drukke wegen achterom moeten kijken om te weten hoe het zit met de anderen... goed gevonden hé.. en blijven de kinderen ook weer attent! Ik vind wel dat de meisjes afstand moeten leren houden. Nu hebben ze teveel de neiging om op mekaars achterwiel te plakken. Als er één van het gezin valt, wil ik er echt geen gezinshappening van maken.. dus afstand houden... maar ja, 't is zo leuk als de andere je wind afpakt.
We kochten ook al twee 3 persoonstenten die we al hebben uitgetest. Ook hier, het regende geen pijpestelen, dus da's inderdaad geen representatieve test.
Vandaar dat we besloten om in augustus met de fiets 3 dagen naar Walcheren te trekken, met de tent. Misschien regent het dan wel :-)
Ondertussen kan ik mee verliezen in de gidsen van Sweerman. Tot mijn groot genoegen zie ik dat er VEEL blaadjes inzitten en dat er DRIE boekjes zijn, dus... we zullen VEEL kunnen zien en meemaken.
Ondertussen stellen we vast dat we volgend jaar deze tijd al op de fiets zullen zitten. Nog een volledig jaar wachten. Het schijnt dat wachten een mooie deugd is. Ook de voorbereiding van een reis vind ik een mooi gegeven. Kaarten bekijken, boeken zoeken en lezen, je spullen bij mekaar scharrelen, blogs van anderen lezen en gewoon.. babbelen met anderen over wat je van plan bent.
Raar hoeveel mensen anderen kennen die ook de reis maakten. Zoals vorige zondag aan het kruispunt. Een oudere man rijdt ons voorbij en net aan de lichten moeten we stoppen. Ik kom naast hem staan, kijk hem aan.. en hij antwoordt me.. "je volgers zijn zeer gedisciplineerd". Ik draai mijn hoofd en zie inderdaad mama en de twee meisjes in een spontaan gevormde rij achter mij staan. Het eerste wat bij me opkomt... "Ja, we oefenen om naar Compostella te gaan volgend jaar.". Ja, antwoordt de man, ik heb er gezien vanuit Sint-Willibrord die net vertrokken zijn... Veel succes met jullie reis." Compostella zonder ook maar één kilometer van de weg te hebben afgelegd en toch al een reden om een andere, vreemde mens in de ogen te kijken.
Nog een aantal fietszakken van bij Decathlon en we waren gezet. Natuurlijk moet je tweewielers uittesten en dat deden we dan ook door zaterdag en zondag naar Nieuwpoort te fietsen. Inderdaad, ze zitten goed... zeker met een mooi zonneke en de wind in de rug ('k weet het, da's niet eerlijk en geen vanzelfsprekendheid... maar we hebben er wel van geprofiteerd om een tandje bij te steken).
Stom idee misschien,maar we spraken al een aantal belcodes af. Wanneer we in een lange rij fietsen, belt de eerste af en toe eens 1 x, de anderen antwoorden met 1 xbellen. dan weet de eerste... Ok, ik hoor 3 reacties, de drie anderen volgen nog op een veilige afstand. Belt iemand 2x, dan gaan de eersten iets te rap, belt iemand continu dan is het onmiddellijk tijd om te stoppen. We willen vooral vermijden dat de voorrijders op drukke wegen achterom moeten kijken om te weten hoe het zit met de anderen... goed gevonden hé.. en blijven de kinderen ook weer attent! Ik vind wel dat de meisjes afstand moeten leren houden. Nu hebben ze teveel de neiging om op mekaars achterwiel te plakken. Als er één van het gezin valt, wil ik er echt geen gezinshappening van maken.. dus afstand houden... maar ja, 't is zo leuk als de andere je wind afpakt.
We kochten ook al twee 3 persoonstenten die we al hebben uitgetest. Ook hier, het regende geen pijpestelen, dus da's inderdaad geen representatieve test.
Vandaar dat we besloten om in augustus met de fiets 3 dagen naar Walcheren te trekken, met de tent. Misschien regent het dan wel :-)
Ondertussen kan ik mee verliezen in de gidsen van Sweerman. Tot mijn groot genoegen zie ik dat er VEEL blaadjes inzitten en dat er DRIE boekjes zijn, dus... we zullen VEEL kunnen zien en meemaken.
Ondertussen stellen we vast dat we volgend jaar deze tijd al op de fiets zullen zitten. Nog een volledig jaar wachten. Het schijnt dat wachten een mooie deugd is. Ook de voorbereiding van een reis vind ik een mooi gegeven. Kaarten bekijken, boeken zoeken en lezen, je spullen bij mekaar scharrelen, blogs van anderen lezen en gewoon.. babbelen met anderen over wat je van plan bent.
Raar hoeveel mensen anderen kennen die ook de reis maakten. Zoals vorige zondag aan het kruispunt. Een oudere man rijdt ons voorbij en net aan de lichten moeten we stoppen. Ik kom naast hem staan, kijk hem aan.. en hij antwoordt me.. "je volgers zijn zeer gedisciplineerd". Ik draai mijn hoofd en zie inderdaad mama en de twee meisjes in een spontaan gevormde rij achter mij staan. Het eerste wat bij me opkomt... "Ja, we oefenen om naar Compostella te gaan volgend jaar.". Ja, antwoordt de man, ik heb er gezien vanuit Sint-Willibrord die net vertrokken zijn... Veel succes met jullie reis." Compostella zonder ook maar één kilometer van de weg te hebben afgelegd en toch al een reden om een andere, vreemde mens in de ogen te kijken.
Reacties
Een reactie posten