Het is de schuld van de Romeinen!
Deze keer is het niet de schuld van een of andere christelijke icoon, maar wel die van de Romeinen. Het is door hun machogedrag en hun veroveringsdrang dat we nu weer een excuus vinden om op de trappers te gaan staan.
Dat zuideuropese volkje veroverde zowat 2000 jaar geleden grote delen van Europa, inclusief onze eigen streken. Ze staken zelfs over naar het gure en regenachtige Britse eiland. De grenzen van hun enorme Romeinse rijk liepen dwars door de Lage Landen. De Rijn vormde de grens. In het Latijn spreken we van de Limes (merk aldus de oorsprong van ons woord "limiet" op). Vandaar dus: de Limes-fietsroute. Ten noorden van de Rijn woonden Germanen en de Kelten. Reeds in die tijd speelde de Rijn de rol van belangrijke vervoersader. Grote voorraden kun je immers makkelijk over het water vervoeren. Het is dus niet verwonderlijk dat vele steden gebouwd werden aan de oevers van deze rivier. De Romeinen bouwden langsheen de stroom wachtposten en legerkampen om hun gebied te verdedigen tegen vijandelijke Germaanse invallen.
In de derde eeuw begon het aantal Germaanse invallen flink toe te nemen. Het resultaat was dat de Romeinen zich uiteindelijk terugtrokken achter de Alpen. Back to their roots!
Verder naar het oosten is het dan weer de Donau die de grens vormt. Als je alzo verder zuidoostwaarts trekt kom je uiteindelijk in de Hongaarse Pustas terecht. En de avontuurlijke fietser kan daarna Roemenië doorfietsen tot aan de boorden van de Zwarte Zee. Maar da's kost voor later.
In 2012 zullen we ons beperken tot de eerste 30% van de Limes-route. Ten zuiden van Regensburg verlaten we immers de Limes-route om via München, Salzburg en de Tauernpas Slovenië binnen te rijden.
Net zoals op onze fietstocht naar Santiago de Compostela in 2010, nemen we ook nu het fietskaartenboekje van Sweerman mee.
We hebben er wel iets meer vertrouwen in dan twee jaar geleden. Duitsland lijkt rijker aan herbergen, restaurants, imbisse en café dan Frankrijk. We twijfelen dan ook over de noodzaak om vooraf veel slaapgelegenheden te reserveren. Als iemand hiermee ervaring heeft, laat dan maar iets weten.
Dat zuideuropese volkje veroverde zowat 2000 jaar geleden grote delen van Europa, inclusief onze eigen streken. Ze staken zelfs over naar het gure en regenachtige Britse eiland. De grenzen van hun enorme Romeinse rijk liepen dwars door de Lage Landen. De Rijn vormde de grens. In het Latijn spreken we van de Limes (merk aldus de oorsprong van ons woord "limiet" op). Vandaar dus: de Limes-fietsroute. Ten noorden van de Rijn woonden Germanen en de Kelten. Reeds in die tijd speelde de Rijn de rol van belangrijke vervoersader. Grote voorraden kun je immers makkelijk over het water vervoeren. Het is dus niet verwonderlijk dat vele steden gebouwd werden aan de oevers van deze rivier. De Romeinen bouwden langsheen de stroom wachtposten en legerkampen om hun gebied te verdedigen tegen vijandelijke Germaanse invallen.
In de derde eeuw begon het aantal Germaanse invallen flink toe te nemen. Het resultaat was dat de Romeinen zich uiteindelijk terugtrokken achter de Alpen. Back to their roots!
Verder naar het oosten is het dan weer de Donau die de grens vormt. Als je alzo verder zuidoostwaarts trekt kom je uiteindelijk in de Hongaarse Pustas terecht. En de avontuurlijke fietser kan daarna Roemenië doorfietsen tot aan de boorden van de Zwarte Zee. Maar da's kost voor later.
In 2012 zullen we ons beperken tot de eerste 30% van de Limes-route. Ten zuiden van Regensburg verlaten we immers de Limes-route om via München, Salzburg en de Tauernpas Slovenië binnen te rijden.
Net zoals op onze fietstocht naar Santiago de Compostela in 2010, nemen we ook nu het fietskaartenboekje van Sweerman mee.
Dag Wim (en de rest van de familie),
BeantwoordenVerwijderenIkzelf droom ook van een langere fietsvakantie. Ik ben 21 jaar en kan niet wachten om te vertrekken. In de tussentijd was ik een boek aan het zoeken om me voor te bereiden en de tijd te doden. Dit boek sprak me het meeste aan en ik ben er zeer tevreden mee. Ik wil jullie allemaal een dikke proficiat toewensen met deze tocht en het boek! Het was me werkelijk een plezier om dit verhaal te lezen (zeker omdat ik in heel mijn leven maar 2 boeken heb gelezen, verplicht voor school). Je trotsheid op je gezin is terecht! Een ware verrijking en test voor je hele gezin.
1 mei vertrek ik zelf met 'De groene weg naar de middellandse zee'. Een tocht van 1500 km waar ik elke dag naar aftel!
Bedankt :)